пу́льхны, -ая, -ае.

1. Пухлы, быццам надзьмуты; тоўсты.

Пульхныя вусны.

Пульхныя рукі.

2. Мяккі, пышны.

Пульхныя аладкі.

3. Лёгкі, пухкі.

П. снег.

Пульхная зямля.

|| наз. пу́льхнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

feist

a тлу́сты, то́ўсты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

féttleibig

a тлу́сты, то́ўсты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wúlstig

a пу́хлы, то́ўсты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

chunky [ˈtʃʌŋki] adj.

1. то́ўсты і каро́ткі

2. каржакава́ты (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

таўсце́йшы (выш. ст ад тоўсты) dícker, stämmiger

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

карчакава́ты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю карчоў; карчысты (разм.).

Карчакаватая дарога.

2. Пра чалавека, яго постаць: каржакаваты (разм.).

Тоўсты, к. дзядзька сядзеў на ганку.

|| наз. карчакава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

жи́рный тлу́сты; (о шрифте — ещё) то́ўсты; (тучный) сы́ты;

◊

жи́рный кусо́к до́бры кава́лак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

па́лубнік, ‑у, м.

Спец. Тоўсты цёс або дошкі, прызначаныя для палуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obese

[oʊˈbi:s]

adj.

празьме́рна то́ўсты, сы́ты або́ тлу́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)