фо́льга, -і, ДМ фо́льзе, ж.

Вельмі тонкі металічны ліст, ужываецца ў вытворчасці люстэркаў, для ўпакоўкі харчовых прадуктаў і пад.

|| прым. фо́льгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

spidery [ˈspaɪdəri] adj.

1. то́нкі, падо́бны да павуці́ны;

spidery handwriting то́нкі неразбо́рлівы по́чырк;

spidery lace кару́нкі «павуці́нне»

2. павукападо́бны, павуко́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лінь², -я́, мн. -і́, -ёў, м. (спец.).

Вельмі моцны тонкі канат для карабельнай снасці.

|| памянш. лінёк, -нька́, мн. -нькі́, -нько́ў, м.

|| прым. лінявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

танчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. тонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wafer-thin [ˌweɪfəˈθɪn] adj. ве́льмі то́нкі (як папера)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хлыст¹, -а́, М -сце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Спілаванае дрэва з верхавінай, ачышчанае ад сукоў (спец.).

2. Тонкі, гнуткі дубец, плётка.

|| прым. хлысто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

танкаство́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае тонкі ствол (пра зброю).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тонча́йший в разн. знач. ве́льмі то́нкі, найтанчэ́йшы; (самый изысканный — ещё) ве́льмі даліка́тны, найдаліка́тнейшы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

капіля́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Трубачка з вельмі вузкім унутраным каналам.

2. Самы тонкі крывяносны сасуд.

|| прым. капіля́рны, -ая, -ае.

К. ціск.

К. сасуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пісклі́вы і (разм.) піскля́вы, -ая, -ае.

Вельмі тонкі, з піскам, вісклівы; які ўтварае піск.

П. голас.

Пісклівае дзіця.

|| наз. пісклі́васць, -і, ж. і (разм.) піскля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)