літгурто́к, ‑тка, м.

Літаратурны гурток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяся́так, -тка м. деся́ток;

◊ не з баязлі́вага ~тка — не ро́бкого деся́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

приро́сток разг. прыро́стак, -тка м.; (отросток) прыро́стак, -тка м.; (побег) па́растак, -тка м.; ато́жылак, -лка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

злі́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Застылы кавалак расплаўленага металу.

З. чыгуну.

Серабро ў злітках.

|| прым. злі́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заку́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Цёмны, цесны вугал, куток.

2. перан. Глухое, аддаленае ад культурных цэнтраў месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

като́к³, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. кот.

2. Ласкавы зварот да хлопчыка.

Андрэйка, мой каток, дапамажы мне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

като́к⁴, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Суквецце дробных кветак у выглядзе маленькіх пушыстых шарыкаў (на вярбе, лазе і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыро́стак, ‑тка, м.

Разм. Малады парастак расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канча́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Зменная частка слова, якая паказвае на сінтаксічную сувязь з іншымі словамі; флексія.

Склонавы к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

Роўна зматаныя або навітыя на што-н. ніткі, дрот і пад.

Ніткі ў матках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)