мула́
(кр.-тат. mulla, ад ар. maulā = пан, уладар)
мусульманскі свяшчэннік.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АБА́САЎ Азад Зінатавіч
(н. 19.1.1925, г. Елабуга),
татарскі спявак (тэнар). Нар. арт. СССР (1977). Скончыў Маскоўскую кансерваторыю (1950). З 1950 саліст Тат. т-ра оперы і балета. Сярод партый: Фауст («Фауст» Ш.Гуно), Герцаг («Рыгалета» Дж.Вердзі), Самазванец («Барыс Гадуноў» М.Мусаргскага), Уладзімір Ігаравіч («Князь Ігар» А.Барадзіна), Джык, Джаліль, Цюляк («Алтынчэч», «Джаліль», «Цюляк» Н.Жыганава).
т. 1, с. 16
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
апанча́
(тат. japyncy)
старадаўняе верхняе адзенне ў выглядзе шырокага плашча без рукавоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кумы́с
(тат. kymyz)
напітак з малака кабылы, вярблюдзіцы, каровы, прыгатаваны асобым спосабам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ліма́н
(тур., кр.-тат. liman)
мелкаводны марскі заліў, звычайна ў вусцях рэк.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
удзя́чнасць, ‑і, ж.
Пачуццё, якое ўзнікае ў адказ за зробленае дабро (увагу, паслугу, дапамогу і пад.); падзяка. Я шчырае слова Удзячнасці братняй Пакінуць у кнізе хачу. Гілевіч. Высокі, танклявы, яшчэ малады, няйначай студэнт, чалавек глядзеў дабрадушна, выказваючы шчырую ўдзячнасць за паслугу. Скрыган. — Давай твой чамадан. Я вынесу, — прамовіў Федзя, — а вы, хлопцы, чакайце тат... — Ну добра, — сказала Наташа і з удзячнасцю зірнула яму ў вочы. Каваль. Паходня прапанаваў мне пасяліцца ў яго, і я з удзячнасцю згадзіўся. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тухвя́к ‘сяннік, матрац’ (Нас., Байк. і Некр.). З рус. тюфя́к ‘тс’, якое, як і цюхля́к ‘тс’ (мазыр., ГЧ), з цюркіх моў, параўн. тат. tüšäk ‘пярына, матрац’, крым.-тат., караімск., чагат. töšäk, тур. düšäk ‘тс’ < цюрк. tösä‑ ‘рассцілаць, масціць’ (Фасмер, 4, 138; Анікін, 578).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бурунду́к
(тат. burunduk)
маленькі паласаты, падобны на вавёрку грызун, які жыве ў норах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кады́к
(тат. kadyk = моцны, цвёрды, які выступае)
выпнутая храстковая частка гартані ў мужчын.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Кірпі́ч ’цэгла’ (Бяльк.). Праз рус. кирпич з тат. керпич ’цэгла, сырэц’ (Шанскі, 2, 136).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)