я́рка-сі́ні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
я́рка-сі́ні |
я́рка-сі́няя |
я́рка-сі́няе |
я́рка-сі́нія |
| Р. |
я́рка-сі́няга |
я́рка-сі́няй
я́рка-сі́няе |
я́рка-сі́няга |
я́рка-сі́ніх |
| Д. |
я́рка-сі́няму |
я́рка-сі́няй |
я́рка-сі́няму |
я́рка-сі́нім |
| В. |
я́рка-сі́ні (неадуш.)
я́рка-сі́няга (адуш.) |
я́рка-сі́нюю |
я́рка-сі́няе |
я́рка-сі́нія (неадуш.)
я́рка-сі́ніх (адуш.) |
| Т. |
я́рка-сі́нім |
я́рка-сі́няй
я́рка-сі́няю |
я́рка-сі́нім |
я́рка-сі́німі |
| М. |
я́рка-сі́нім |
я́рка-сі́няй |
я́рка-сі́нім |
я́рка-сі́ніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
све́тла-сі́ні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
све́тла-сі́ні |
све́тла-сі́няя |
све́тла-сі́няе |
све́тла-сі́нія |
| Р. |
све́тла-сі́няга |
све́тла-сі́няй
све́тла-сі́няе |
све́тла-сі́няга |
све́тла-сі́ніх |
| Д. |
све́тла-сі́няму |
све́тла-сі́няй |
све́тла-сі́няму |
све́тла-сі́нім |
| В. |
све́тла-сі́ні (неадуш.)
све́тла-сі́няга (адуш.) |
све́тла-сі́нюю |
све́тла-сі́няе |
све́тла-сі́нія (неадуш.)
све́тла-сі́ніх (адуш.) |
| Т. |
све́тла-сі́нім |
све́тла-сі́няй
све́тла-сі́няю |
све́тла-сі́нім |
све́тла-сі́німі |
| М. |
све́тла-сі́нім |
све́тла-сі́няй |
све́тла-сі́нім |
све́тла-сі́ніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вало́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
Травяністая расліна сямейства складанакветных, якая расце ў жыце і іншых злаках і цвіце сінімі кветкамі; васілёк.
|| прым. вало́шкавы, -ая, -ае.
Валошкавыя вочы (сінія, колеру валошкі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гу́ста-чырво́на-сі́ні
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́ста-чырво́на-сі́ні |
гу́ста-чырво́на-сі́няя |
гу́ста-чырво́на-сі́няе |
гу́ста-чырво́на-сі́нія |
| Р. |
гу́ста-чырво́на-сі́няга |
гу́ста-чырво́на-сі́няй
гу́ста-чырво́на-сі́няе |
гу́ста-чырво́на-сі́няга |
гу́ста-чырво́на-сі́ніх |
| Д. |
гу́ста-чырво́на-сі́няму |
гу́ста-чырво́на-сі́няй |
гу́ста-чырво́на-сі́няму |
гу́ста-чырво́на-сі́нім |
| В. |
гу́ста-чырво́на-сі́ні (неадуш.)
гу́ста-чырво́на-сі́няга (адуш.) |
гу́ста-чырво́на-сі́нюю |
гу́ста-чырво́на-сі́няе |
гу́ста-чырво́на-сі́нія (неадуш.)
гу́ста-чырво́на-сі́ніх (адуш.) |
| Т. |
гу́ста-чырво́на-сі́нім |
гу́ста-чырво́на-сі́няй
гу́ста-чырво́на-сі́няю |
гу́ста-чырво́на-сі́нім |
гу́ста-чырво́на-сі́німі |
| М. |
гу́ста-чырво́на-сі́нім |
гу́ста-чырво́на-сі́няй |
гу́ста-чырво́на-сі́нім |
гу́ста-чырво́на-сі́ніх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сасмя́глы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і сасмаглы. Узрушаны Косця, з двара У скочыўшы хуценька ў дом, Сасмяглы, прыпаў да вядра, Напіўся сцюдзёнкі нагбом. Калачынскі. Аблізаўшы сасмяглыя, гаркаватыя губы, Лёдзя паспрабавала ўсміхнуцца. Карпаў. Сінія званочкі, сінія званкі Стаялі сасмяглыя, сонныя. Бураўкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
садалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.
Мінерал з класа сілікатаў, сінія разнавіднасці якога з’яўляюцца каштоўнымі камянямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цёрн, -у, м.
Калючы куст або дрэва сямейства ружакветных, а таксама дробныя чорна-сінія, з шызым налётам плады гэтай расліны, якія маюць даўкі смак.
|| прым. цярно́вы, -ая, -ае.
Ц. куст.
◊
Цярновы вянок — сімвал мучэння, пакут (калючы цярновы вянок быў надзеты на Ісуса Хрыста перад распяццем на крыжы).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́пнуцца, ‑пнуся, ‑пнешся, ‑пнецца; зак.
Разм. Выдацца, высунуцца ўперад; набухнуць. На сухой жылістай шыі выпнуліся сінія вены. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды́мчаты, ‑ая, ‑ае.
Шараваты, колерам падобны на дым. Дымчатыя акуляры. □ Вецер хутка гнаў цёмна-сінія дымчатыя хмары. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спало́х, ‑у, м.
Раптоўнае адчуванне страху. Цёмна-сінія вочы дзяўчыны ад спалоху зрабіліся вялікія і яшчэ больш сінія. Грамовіч. // Перапалох, агульная нечаканая трывога, хваляванне. Жанчыны — ў голас, узнялі спалох, Пачуўшы, што склікае сваякоў Гарыдавец. Танк. Прыйшлося за.. [птушкамі] бегаць, ганяцца, падняўся шум, гвалт, ад гэтага яшчэ большы спалох. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)