магнитодви́жущий / магнитодви́жущая си́ла физ. магнітару́хаючая сі́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прабіўны́, -а́я, -о́е.

1. Які прабівае што-н. Прабіўная сіла снарада.

2. перан. Энергічны і настойлівы (разм.). П. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

раўнадзе́йны физ. равноде́йствующий;

~ная сі́ла — равноде́йствующая си́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прабіўны, .

  1. Які прабівае што-н.

    • Прабіўная сіла снарада.
  2. перан. Энергічны і настойлівы (разм.).

    • П. хлопец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фотаэлемент, , м. (спец.).

Прыбор, у якім пад уздзеяннем святла ўзнікае электрарухаючая сіла.

|| прым. фотаэлементны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жыватво́рны, -ая, -ае (высок).

Які дае жыццё, ажыўляе, умацоўвае сілы, энергію; дабратворны. Жыватворная сіла вясны. Ж. клімат.

|| наз. жыватво́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

выкрывальны, .

Які выкрывае каго-, што-н. і уласцівы выкрыванню.

  • В. фельетон.
  • Выкрывальная сіла.

|| наз. выкрывальнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зачарава́нне, -я, н.

Чароўная сіла каго-, чаго-н., а таксама стан таго, хто адчувае на сабе такую сілу. Навакольная прыгажосць выклікае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

цягавы, .

Які мае адносіны да цягі (у 2 знач.); прызначаны для цягі, перамяшчэння чаго-н.

  • Цягавая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чарадзейны, .

  1. Які валодае магічнай, звышнатуральнай сілай.

    • Чарадзейнае зелле.
  2. Які захапляе, чаруе.

    • Чарадзейная сіла слова.

|| наз. чарадзейнасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)