oschły

сухі; чэрствы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zeschły

высахлы; сухі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сухо́й прям., перен. сухі́;

сухо́е бельё суха́я бялі́зна;

сухо́е ле́то сухо́е ле́та;

сухо́й во́здух сухо́е паве́тра;

суха́я еда́ суха́я е́жа;

весь он жи́листый и сухо́й уве́сь ён жы́лісты і сухі́;

суха́я встре́ча суха́я сустрэ́ча;

сухо́й расска́з сухо́е апавяда́нне;

сухо́й ка́шель сухі́ ка́шаль;

сухо́й треск сухі́ трэск;

сухо́е де́рево сухо́е дрэ́ва;

суха́я рука́ суха́я рука́;

сухо́й хлеб сухі́ хлеб;

сухо́й тума́н сухі́ тума́н;

◊

вы́йти сухи́м из воды́ вы́йсці сухі́м з вады́;

держа́ть по́рох сухи́м трыма́ць по́рах сухі́м;

сухо́й ни́тки не оста́лось сухо́й ні́ткі не застало́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hacking cough [ˌhækɪŋˈkɒf] n. сухі́, балю́чы, ча́с ты ка́шаль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўсухі́, ‑ая, ‑ое.

Амаль сухі, не зусім сухі. Месцамі пракідалася канюшына з ружаватымі паўсухімі пампонамі кветак. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dry​1 [draɪ] adj.

1. сухі́;

turn dry вы́сахнуць;

Is my shirt dry yet? Мая кашуля ўжо высахла?

2. сухі́, без дажджу́;

a dry spell перы́яд без апа́дкаў

3. сухі́(пра валасы, скуру);

a shampoo for dry hair шампу́нь для сухі́х валасо́ў

4. сухі́, несало́дкі;

dry white wine сухо́е бе́лае віно́

5. сухі́, хало́дны, непрыве́тны;

a dry answer хало́дны адка́з

6. сасмя́глы

7. неціка́вы, ну́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nieużyty

чэрствы; бяздушны, сухі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ксера-

(гр. kseros = сухі)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «сухі».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

áusgetrocknet

a вы́сахлы, сухі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ляск, -у, м.

1. Кароткі, звонкі гук, які ўтвараецца ад удару металічнымі прадметамі аб метал або камень.

Л. ланцугоў.

2. Рэзкі, сухі гук пры лясканні чым-н.

Л. пугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)