эксплуата́тар, ‑а, м.

Той, хто эксплуатуе працоўных, прысвойвае сабе вынікі чужой працы. Камсамол.. дапамагае партыі будаваць сацыялізм, ва ўсім свеце змагаецца супроць эксплуататараў. Бядуля.

[Фр. exploiteur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпе́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне і стан паводле дзеясл. кіпець (у 1, 2 знач.). Тэмпература кіпення.

2. перан. Бурнае праяўленне чаго‑н., душэўнае хваляванне, ўздым. Творчае кіпенне. □ — Юнацтву ўласціва кіпенне, бурленне, — казаў далей абаронца: — Колькі юнакоў-студэнтаў прымала ўдзел у дэманстрацыях, у выступленнях, у бунтах супроць таго ці іншага грамадскага парадку, супроць закону! Хіба можна называць іх злачынцамі? Колас.

•••

Пункт кіпення гл. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

con

I [kɑ:n]

adv.

супро́ць

pro and con — за й супро́ць

II [kɑ:n]

v.

стара́нна вывуча́ць, зубры́ць

III [kɑ:n]

v., Sl.

ашу́кваць, махлява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

інсурге́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Уст. Удзельнік узброенага паўстання супроць урада; паўстанец. Інсургенты атрадам у пяцьдзесят шабель і дзвесце штыкоў і кос групаваліся ў Звярынскіх лясах. Караткевіч.

[Ад лац. insurgens, insurgentis — які паўстае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрагата́цца, ‑гачуся, ‑гочашся, ‑гочацца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга рагатаць. Бабка Параска не магла ўтрымацца супроць такой жартаўлівасць і весялосці свайго настаўніка і сама разрагаталася. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sedition

[sɪˈdɪʃən]

n.

падбухто́рваньне да бу́нту, агіта́цыя супро́ць ура́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

antiabortion

[,æntɪəˈbɔrʃən]

adj.

супроцьабо́ртны

antiabortion laws — зако́ны супро́ць або́ртаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

versus

[ˈvɜ:rsəs]

prep.

супро́ць, су́праць; у параўна́ньні з чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

антагані́зм, ‑у, м.

Непрымірымыя супярэчнасці. Класавы антаганізм. □ Антаганізм буржуазіі і пралетарыяту прымушае буржуазію імкнуцца захаваць пэўныя сродкі і ўстановы старой улады, каб ужываць гэтыя сродкі супроць пралетарыяту. Ленін.

[Ад грэч. antagōnismos — барацьба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперакор, супроць, насупраць, назло; насуперак, насупор (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)