прасо́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прасаліць.

2. у знач. прым. Які прасаліўся, салёны. На столік у вагоне я кладу чэрствы хлеб, рэжу прасоленае сала. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́рак, ‑рка, м.

Рэшта выкуранай або недакуранай папяросы, цыгары; недакурак. Каля пасцелі стаяў кволенькі столік, на ім было некалькі кніг, пустая папяровая скрынка ад гільз ды пара акуркаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыстаўны́

1. приставно́й; придвижно́й;

~но́е крэ́сла — приставно́й стул;

п. сто́лік — придвижно́й сто́лик;

2. лингв. приставно́й;

~ны́я гу́кі — приставны́е зву́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туале́т, -а і -у, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Адзенне, убранне.

Багаты т.

Дарожны т.

2. -у. Прывядзенне ў парадак, належны стан свайго выгляду (умыванне, прычэсванне і пад.).

Займацца туалетам.

3. -а. Столік з люстэркам, за якім прычэсваюцца, апранаюцца і пад.

4. -а. Прыбіральня (у 2 знач.).

|| прым. туале́тны, -ая, -ае (да 2—4 знач.).

Туалетнае мыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

léimig

a кле́йкі, лі́пкі =lein суф. назоўнікаў, утварае памяншальныя назоўнікі н.р.: Tíschlein n сто́лік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

малюпа́сенькі і малюпа́ценькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і малюсенькі. Недалёка ад кузні працякала малюпасенькая рэчачка Панямонка. Колас. Стаяў малюпаценькі столік, і перад ім ўрос у зямлю новы нефарбаваны ўслончык. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анало́й

(гр. analogeion = падстаўка для кніг)

высокі столік у царкве, на які ў час набажэнства кладуць кнігі, ставяць абразы і крыж.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капы́лле, ‑я, н., зб.

Капылы. [Мікіта] дамашнім спосабам, распарваючы ў печы ясень, гнуў палазы і вычэсваў капылле для саней. Галавач. На вокнах свежыя фіранкі ўсміхаюцца; прасцірадламі чыстымі пазасланы зэдлік і столік з шавецкім капыллем. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самавара. Самаварны кран. □ Ганна мігнула ў дзверы, падаўшы пра сябе знаць стукам самаварнай трубы ў калідоры. Гартны. // Які служыць для вырабу самавараў. Самаварны промысел. // Прызначаны для самавара. Самаварны столік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапе́цыя

(гр. trapezion = столік)

1) мат. чатырохвугольнік з дзвюма паралельнымі і дзвюма непаралельнымі старанамі;

2) гімнастычная прылада ў выглядзе перакладзіны, падвешанай на двух тросах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)