position2 [pəˈzɪʃn] v. ста́віць, расстаўля́ць, размяшча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

autograph2 [ˈɔ:təgrɑ:f] v. ста́віць аўто́граф; падпі́сваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

візава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Ставіць на дакуменце візу. Візаваць пашпарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

Ставіць, выпальваць таўро. Таўраваць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыягно́стык

(гр. diagnostikos = здольны распазнаваць)

урач, які ставіць дыягназ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

kropkować

незак. ставіць кропкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pieczętować

незак. ставіць пячатку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загараджа́льнік, ‑а, м.

Ваеннае судна, якое ставіць мінныя і іншыя загароды. Мінны загараджальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампраметава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго-што.

Ставіць у няёмкае становішча, няславіць каго-н. чым-н.

|| зак. скампраметава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. кампрамета́цыя, -і, ж. і кампраметава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Ставіць нумары на кім-, чым-н.

|| зак. занумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і пранумарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. нумара́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)