рэгістр,

спіс; орган з функцыяй нагляду.

т. 13, с. 548

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

blacklist1 [ˈblæklɪst] n. чо́рны спіс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inventory [ˈɪnvəntri] n. інвента́р; спіс, рэе́стр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інвента́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інвентару. Інвентарны нумар. Інвентарная кніга. Інвентарны спіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іматрыкуля́цыя

(фр. immatriculation, ад с.-лац. immatriculare = уносіць у спіс)

уст. унясенне ў спіс (матрыкул).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

катало́г, -а, Мо́зе, мн. -і, -аў, м.

Спіс, сістэматызаваны пералік якіх-н. аднародных прадметаў (кніг, экспанатаў, тавараў і пад.).

К. часопісаў.

К. крытычнай літаратуры.

Зорны к.

|| прым. катало́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заінвентарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Унесці ў інвентарны спіс, паставіўшы парадкавы нумар. Заінвентарызаваць кнігу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матры́кул

(лац. matricula = спіс)

1) уст. афіцыйны спіс пэўных асоб, напр. студэнтаў універсітэта, служачых установы;

2) спіс асоб касцельнай парафіі або яе даходаў;

3) запісы актаў грамадзянскага стану.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

roster [ˈrɒstə] n. спіс, рэе́стр; гра́фік; раскла́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ска́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Гіст. Спіс, рэестр. Малым быўшы, сляпых вадзіў: А падросшы і сам брадзіў; Не прыпісаны да сказкі, І так жыву з божай ласкі. Багушэвіч.

•••

Рэвізская сказка (гіст.) — спіс асоб, якія падлягалі абкладанню падушным падаткам (складаўся пры рэвізіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)