прызыва́ць:

прызыва́ць на вайско́вую слу́жбу zum Militär(dienst) éinberufen* [éinbeziehen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

авары́йшчык, ‑а, м.

Разм.

1. Той, хто нясе аварыйную службу, ліквідуе аварыі.

2. Нядбайны рабочы, які дапускае аварыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

celebrate [ˈselɪbreɪt] v.

1. святкава́ць; урачы́ста адзнача́ць

2. праслаўля́ць, услаўля́ць; апява́ць

3. служы́ць (абедню); адпраўля́ць царко́ўную слу́жбу, ве́сці набажэ́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пра́паршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Воінскае званне асобы, якая добраахвотна праходзіць службу звыш устаноўленага тэрміну, а таксама асоба, што носіць гэта званне.

2. У царскай арміі: самы малодшы афіцэрскі чын, а таксама асоба ў гэтым чыне.

|| прым. пра́паршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палясо́ўшчык, ‑а, м.

Лясны вартаўнік, ляснік. Ён [пан] запрасіў мельніка Барткевіча да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчыка. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партупе́й-ю́нкер, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай рускай арміі — званне, якое прысвойвалася юнкерам за выдатную службу. // Асоба, якая мела такое званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мабіліза́цыя ’прызыў ваеннаабавязаных запасу на ваенную службу’, ’перавод усіх галін народнай гаспадаркі, уключаючы ўзброеныя сілы, з мірнага становішча на ваеннае’ (ТСБМ). Запазычана праз польск. ці рус. мову з фр. mobilisation < лац. mobilis ’рухомы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кара́вачнік, ‑а, м.

Абл. Анучнік. Трошкі пазней Леўка ўладзіўся ў Верамеевічах на нейкую казённую службу і ездзіў каравачнікам па вёсках. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устро́іць сов.

1. устро́ить, сде́лать;

у. ілюміна́цыю — устро́ить иллюмина́цию;

2. устро́ить, учини́ть;

3. устро́ить, определи́ть;

у. на слу́жбу — устро́ить (определи́ть) на слу́жбу;

◊ у. шту́ку — отколо́ть но́мер; отмочи́ть шту́ку;

у. сцэ́ну — устро́ить сце́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

призыва́ться

1. (на военную службу) прызыва́цца;

2. страд. зва́цца, клі́кацца; прызыва́цца; закліка́цца; см. призыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)