Verbum

анлайнавы слоўнік

«Энцыклапедыя, ці тлумачальны слоўнік навук, мастацтваў і рамёстваў»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аднато́мны, -ая, -ае.

У адным томе.

А. слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слова́рь сло́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лексіко́н

‘слоўнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэза́ўрус, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Слоўнік мовы, які мае на мэце поўнае адлюстраванне ўсёй яе лексікі.

2. Слоўнік або звод дадзеных, які поўнасцю ахоплівае тэрміны, паняцці якой-н. спецыяльнай сферы.

|| прым. тэза́ўрусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каранясло́ў, ‑лова, м.

Уст. Слоўнік карэнных слоў і вытворных ад іх; этымалагічны слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлумача́льны, -ая, -ае.

Які заключае ў сабе тлумачэнне, трактоўку чаго-н.

Т. слоўнік беларускай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

краёвы, -ая, -ае.

1. гл. край¹.

2. Які адлюстроўвае дыялектныя асаблівасці пэўнага рэгіёна.

Віцебскі к. слоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гласа́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Тлумачальны слоўнік устарэлых і малазразумелых слоў да якога-н. тэксту, пераважна старажытнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dictionary [ˈdɪkʃənri] n. сло́ўнік;

a BelarusianEnglish dictionary белару́ска-англі́йскі сло́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)