выда́тны, -ая, -ае.

1. Які вылучаецца сярод іншых, славуты; які карыстаецца вялікай вядомасцю.

В. вучоны.

2. Незвычайны, выключны.

В. розум.

Выдатныя здольнасці.

3. Вельмі добры.

Прадукцыя выдатнай якасці.

Ты ж выдатна (прысл.) спяваеш.

4. у знач. наз. выда́тна, нескл., н. Самая высокая адзнака (у 4 знач.).

Атрымаць выдатна па хіміі.

|| наз. выда́тнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

well-known [ˌwelˈnəʊn] adj. шырокавядо́мы, славу́ты, слы́нны, знакамі́ты, папуля́рны;

It is a well-known fact. Гэта ўсім вядомы факт.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

celebrated [ˈselɪbreɪtɪd] adj. до́бра вядо́мы, зна́ны; славу́ты, слы́нны; прасла́ўлены; усла́ўлены;

She is celebrated for her beauty. Яна праславілася сваёй прыгажосцю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

glorious [ˈglɔ:riəs] adj.

1. сла́ўны, славу́ты;

a glorious victory сла́ўная перамо́га

2. цудо́ўны, прыго́жы;

a glorious day/view цудо́ўны дзень/краяві́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

граза́, ‑ы, ж.

Той (тое), што выклікае, наводзіць страх. Прайшла брыгада імя Чапаева — граза нямецкіх цягнікоў. Карпаў. Наперадзе быў славуты семсот дваццаты кіламетр — граза машыністаў Сарынскага дэпо. Васілёнак. [Слава] спрабаваў зазірнуць наперад: як сустрэне яго адважны пагранічнік Карацупа — граза парушальнікаў граніцы. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цясля́р, цесляра, м.

Рабочы, які займаецца грубай апрацоўкай драўніны, узвядзеннем драўляных будынкаў, вырабам простай драўлянай мэблі. Ужо ўстаўляюць вокны, дзверы У млын славуты цесляры. Астрэйка. Калгасныя цесляры паспелі паставіць толькі зруб і кроквы ды пакласці столь над адным пакоем. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вядо́мы

1. (знаёмы) bekánnt;

усі́м вядо́мы факт éine állgemein bekánnte Tátsache;

2. (славуты) bekánnt, berühmt; berüchtigt (з дрэннай славай)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

námhaft

a

1) вядо́мы, славу́ты

~e Persönlichkeiten — вядо́мыя лю́дзі

2) зна́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зна́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Які належыць да знаці. Пяць троек, запрэжаных у прыгожыя высокія вазкі з гербамі на дзверцах, падвезлі да князёвага палаца .. знатных гасцей. Лупсякоў.

2. Вядомы, славуты. Калі Наташа скончыла-спяваць, зала, — а там сядзелі знатныя перадавікі, інжынеры, кіраўнікі будоўлі, — замерла ў маўчанні. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Вядомы, славуты, праслаўлены. Вось тут Жыў знаны Гедымін. Ну й будаваў. Сцяна — з вярсту Утоўшч. Панчанка.

2. Знаёмы, пазнаны ў мінулым. Знаны смак. Знаныя дарогі. □ Цяпер прымаеш знаны змалку свет з той прагнасцю, калі ўжо чуеш водар, якім крамяны патыхае цвет мясістага бульбоўніку з гарода. Русецкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)