bunker

[ˈbʌŋkər]

n.

1) абаро́нны бу́нкер, бамбасхо́вішча n.

2) склад або́ скры́ня для вугля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ку́фар

(польск. kufer, ад ням. Koffer)

скрыня з векам на завесах і замком для захоўвання тканіны, адзення і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

container

[kənˈteɪnər]

n.

1) скры́ня, скры́нка f.; пасу́дзіна f.

2) ёмішча n., кантэ́йнэр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дамаві́на, ‑ы, ж.

Спецыяльная скрыня, у якую кладуць нябожчыка для пахавання; труна. Каля белай дамавіны Апошнюю дань Дзеткі дораць і галосяць: «Мама, мама, устань!» Купала. Пятнаццаць свежых дамавін плылі на плячах жывых. Мёртвыя развітваліся з горадам, у якім яны абаранялі новае жыццё. Хомчанка.

•••

Хоць у дамавіну кладзі гл. класці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ку́фар ’скрыня’ (Касп., Сцяц. Нар., Сцяшк., КЭС, лаг., Гарэц., Бяльк., Янк. Мат., В. В., Мядзв.). Запазычанне праз польскую мову з ням. Koffer (Слаўскі, 3, 320; Кюнэ, Poln., 70).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паддо́н, ‑а, м.

1. Падстаўка пад дно.

2. Спец. Скрыня, клетка без века, накрыўкі для перавозкі, пад’ёму якіх‑н. матэрыялаў. Паддон з цэглай. □ [Іван] ездзіў па рэйках на сваім кране ўзад і ўперад, падымаў паддоны з растворам. Грахоўскі.

3. Днішча якой‑н. прылады, машыны, у якім змяшчаецца або адкуль сцякае вада, масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Box

f -, -en

1) бокс (ізаляваны пакой)

2) скры́ня, кардо́нка

3) сто́йла (для скаціны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kíste

f -, -n скры́ня; ку́фар

er hat ~n und Kásten voll — ён жыве́ замо́жна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crate

[kreɪt]

1.

n.

вялі́кая скры́ня -ра́ма, кош каша́ m. (для пераво́зу)

2.

v.t.

упако́ўваць у скры́ні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ко́раб м

1. (gróßer) Korb m -(e)s, Körbe; (gróße) Scháchtel f -, -n (скрыня);

2. прысл разм:

ко́рабам ábstehend; steif stéhend (пра вопратку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)