закапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Паклаўшы ў паглыбленне, засыпаць.

З. скарб.

2. што. Засыпаць, зараўнаваць.

З. яму.

|| незак. зако́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мана́ткі, -каў ед. нет, разг. мана́тки, пожи́тки; скарб м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмысло́вы, -ая, -ае.

1. Адметны, своеасаблівы, непаўторны.

А. скарб паэта.

2. Спецыяльны, асобага прызначэння.

А. інструмент.

3. Выдатны, цудоўны.

А. работнік.

А. напітак.

|| наз. адмысло́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

treasure

[ˈtreʒər]

n.

скарб -у m., кашто́ўнасьць f.

to discover a treasure — знайсьці́ скарб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фиск фин. фіск, род. фі́ску м., скарб, род. ска́рбу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Маёмасць, уласнасць.

Агульны н.

Н. гаспадара.

2. Тое, што набыта, прыдбана; скарб.

Небагаты н.

3. Тое, што набыта ў выніку вучобы, жыццёвай і працоўнай практыкі.

Мастацкія набыткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

riches [ˈrɪtʃɪz] n. pl. бага́цце; скарб;

the riches of the soil ска́рбы не́траў;

material riches матэрыя́льныя кашто́ўнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Скарбо́ўка ‘будка, дзе захоўваецца ўвесь скарб плытагонаў’ (ТС). З скарбо́вы < скарб (гл.) або змяненне скарбонка па актыўнай мадэлі назоўнікаў на ‑оўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́араць, ‑ару, ‑араш, ‑ара; зак. што.

Выкінуць наверх пры ворыве. Выараць бульбу. Выараць скарб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэзаўра́цыя

(ад гр. thesauros = скарб)

накапленне золата як скарбу прыватнымі асобамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)