treasure

[ˈtreʒər]

n.

скарб -у m., кашто́ўнасьць f.

to discover a treasure — знайсьці́ скарб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фиск фин. фіск, род. фі́ску м., скарб, род. ска́рбу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набы́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Маёмасць, уласнасць.

Агульны н.

Н. гаспадара.

2. Тое, што набыта, прыдбана; скарб.

Небагаты н.

3. Тое, што набыта ў выніку вучобы, жыццёвай і працоўнай практыкі.

Мастацкія набыткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

riches [ˈrɪtʃɪz] n. pl. бага́цце; скарб;

the riches of the soil ска́рбы не́траў;

material riches матэрыя́льныя кашто́ўнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Скарбо́ўка ‘будка, дзе захоўваецца ўвесь скарб плытагонаў’ (ТС). З скарбо́вы < скарб (гл.) або змяненне скарбонка па актыўнай мадэлі назоўнікаў на ‑оўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́араць, ‑ару, ‑араш, ‑ара; зак. што.

Выкінуць наверх пры ворыве. Выараць бульбу. Выараць скарб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіск, ‑у, м.

1. У буржуазнай юрыспрудэнцыі — дзяржаўная казна; скарб (у 7 знач.).

2. Імператарская казна ў старажытным Рыме.

[Лац. fiscus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

purse

[pɜ:rs]

n.

1) жано́чая то́рбачка

2) кашалёк -лька́ m.

3) гро́шы pl. only; бага́цьце n.

4) скарб -у m.

the nation’s purse — дзяржа́ўны скарб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schátzamt

n -es, -ämter казначэ́йства, дзяржа́ўны скарб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

на-гара́, прысл.

У шахцёраў — наверх, на паверхню зямлі. І скарб свой са штолень глыбокіх падаў Салігорск на-гара. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)