corrupt​1 [kəˈrʌpt] adj.

1. амара́льны, зага́нны, дрэ́нны, ке́пскі, благі́; сапсава́ны;

a corrupt political system, full of violence зага́нная паліты́чная сістэ́ма, пабудава́ная на насі́ллі

2. карумпі́раваны, несумле́нны, схі́льны да ха́бару, прада́жны;

a corrupt judge прада́жны суддзя́;

corrupt practices кару́пцыя

3. скажо́ны, перакру́чаны; невераго́дны; няпэ́ўны;

a corrupt form of French скажо́ная фо́рма францу́зскай мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verkéhrt

1.

a скажо́ны, няпра́вільны, памылко́вы, абсу́ры́ны

das ist gar nicht (éinmal so) ~ — гэ́та не так ужо́ і недакла́дна [непрыма́льна]

2.

adv

1) навы́варат

~ géhen* — ісці́ туды́ і сюды́, ісці́ абы-цк [сяк-та́к]; перан. ісці́ так і сяк

2) наадваро́т (апрануць)

etw. ~ ánfangen* — пача́ць не з таго́ канца́

álles gestáltete sich ~ — усё атрыма́лася шы́варат-навы́варат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)