Verbum

сельскагаспада́рчы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да сельскай гаспадаркі.

Сельскагаспадарчая тэхніка.

рысаво́дства, -а, н.

Развядзенне рысу як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. рысаво́дчы, -ая, -ае.

птушкагадо́ўля, -і, ж.

Развядзенне свойскай птушкі як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. птушкагадо́ўчы, -ая, -ае.

бахчаво́дства, -а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца вырошчваннем бахчавых культур.

|| прым. бахчаво́дны, -ая, -ае.

жывёлагадо́ўля, -і, ж.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая звязана з развядзеннем сельскагаспадарчай жывёлы.

|| прым. жывёлагадо́ўчы, -ая, -ае.

баваўнаво́дства, -а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца вырошчваннем бавоўны.

|| прым. баваўнаво́дчы, -ая, -ае.

Б. раён.

стра́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ніжэйшы паліцэйскі чын у сельскай мясцовасці царскай Расіі.

Сельскі с.

пчаля́рства, -а, н.

Развядзенне пчол як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. пчаля́рскі, -ая, -ае.

П. інструмент.

Пчалярская справа.

узбро́енасць, -і, ж.

Аснашчанасць, наяўнасць неабходных сродкаў для вядзення бою.

Тэхнічная ў. сельскай гаспадаркі (перан.: аснашчанасць абсталяваннем).