лазу́рак, -рку, м.

1. Тое, што і блакіт.

2. Фарба светла-сіняга колеру.

Малярны л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ліло́вы, -ая, -ае.

Светла-фіялетавы, колеру бэзу ці фіялкі.

Л. колер.

|| наз. ліло́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ра́дужно нареч., перен. ра́дасна, све́тла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

була́ны, -ая, -ае.

Светла-жоўты з чорным хвастом і чорнай грываю (пра масць коней).

Б. конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мало́чна-васко́вы, -ая, -ае.

Пра ступень спеласці збажыны: якая вызначаецца светла-жоўтым колерам.

Малочна-васковая спеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

buff3 [bʌf] adj. све́тлао́ўты, жаўтава́та-кары́чневы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

azure1 [ˈæʒə] n. блакі́т, све́тлаі́ні ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бэж, нязм. і бэ́жавы, -ая, -ае.

Светла-карычневы з ружова-жоўтым адценнем.

Бэжавае паліто.

Сукенка колеру бэж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

hazel2 [ˈheɪzl] adj. све́тла-кары́чневы, ка́ры (пра вочы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

све́тла нареч., в разн. знач. светло́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)