санэпідста́нцыя і санэпідэмста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Скарачэнне: санітарна-эпідэміялагічная станцыя — установа, што ажыццяўляе санітарны нагляд і санітарна-проціэпідэмічнае абслугоўванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санпо́езд (санита́рный по́езд) санцягні́к, -ка́ м. (саніта́рны цягні́к), санпо́езд, -да м. (саніта́рны по́езд).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батальён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вайсковае падраздзяленне, у склад якога ўваходзіць некалькі рот.

Бессмяротны б.

Санітарны б.

|| прым. батальённы, -ая, -ае.

Б. камандзір.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санву́зел, ‑зла, м.

Санітарны вузел. Дзядзькі-сантэхнікі доўга аглядалі санвузел. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санінстру́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: санітарны інструктар — асоба малодшага каманднага саставу, якая наглядае за санітарным станам роты і аказвае першую медыцынскую дапамогу.

|| прым. санінстру́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

санба́т м. (саніта́рны батальён) санба́т (санита́рный батальо́н)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санінспе́ктар м. (саніта́рны інспе́ктар) санинспе́ктор (санита́рный инспе́ктор)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санінстру́ктар м. (саніта́рны інстру́ктар) санинстру́ктор (санита́рный инстру́ктор)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санпо́езд м. (саніта́рны по́езд) санпо́езд (санита́рный по́езд)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sanitary

[,sænəteri]

adj.

1) саніта́рны

2) гігіені́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)