Палавіна пляшкі. Віця ведаў, што ў кладоўцы застаўся мяшок збожжа, што прыслаў дзед, і паўпляшкі алею, але браць не захацеў, ліха з ім, тут самому няма куды дзецца.Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
The miser gloated over his gold — Скна́ра паглына́ў вачы́ма сваё зо́лата
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прызвыча́іцца (да каго, чаго і с інф.) сов.
1. (приобрести привычку) привы́кнуть (к кому, чему и с инф.), приучи́ться (к чему и с инф.);
п. рабі́ць усё само́му — привы́кнуть (приучи́ться) де́лать всё самому́;
2. привы́кнуть (к кому, чему), свы́кнуться (с кем, чем);
3. (на новом месте, в новой среде) осво́иться, прижи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няўця́м, безас.узнач.вык.
Разм. Незразумела; не прыйшло ў галаву. Якая ж дарога ў яго за плячыма, Якія заслугі — самому няўцям.Гілевіч.Яму было зусім няўцям, Што чалавек вышэй за горы.Свірка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крытыка́н, ‑а, м.
Неадабр. Пра чалавека, схільнага да прыдзірлівай, неабгрунтаванай крытыкі, звычайна павярхоўнай. Даўно, напрыклад, вядомы байцы тып крытыкана, які, каб выслужыцца самому, бэсціць усіх і толькі перад начальнікам ходзіць на лапках.Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выказаць каму‑н. нездавальненне, дакор; папракнуць. Настаўнік папікнуў сябе за легкадумнасць.Колас.Алесь упершыню асмеліўся папікнуць Лену: — Навошта чапаць тое, што мне самому брыдка ўспомніць?Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасумне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць сумным, сумнейшым. Віця пасумнеў: шкада, што не давялося нічога ўбачыць самому.Корзун.У люстэрку не адразу пазнаў сябе [Алесь]. Твар стаў бледны, нос завастрыўся, пабольшалі і пасумнелі вочы.Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзі́ўна,
1.Прысл.да дзіўны (у 1 знач.).
2.безас.узнач.вык. Незвычайна, выклікае здзіўленне. [Юрыю] самому потым дзіўна было, як гэта шпарка ўсё адбылося.Чорны.Як гэта хораша й дзіўна Вокам абняць далячынь.Звонак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Знімаць скуру з забітай жывёлы і разбіраць тушу. Учора дакараў [Міканор] суседа Васіля, які свежаваў авечку, а сёння, як ні стараўся аберагчыся, пошасць улезла ў хату к самому.Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пярэ́чыць
1. (каму-н.) widerspréchen*неаддз.vi (D);
пярэ́чыць само́му сабе́ sich (D) selbst widerspréchén*;
2. (чаму-н.) im Wíderspruch stehen* (zu D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)