Schmálzbrot

n -(e)s, -e хлеб [бутэрбро́д] з то́пленым са́лам [шма́льцам]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прысква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. і чаго. Дадаткова наскварыць, саскварыць. Прыскварыць сала.

2. Заправіць сквараным салам; заскварыць. Прыскварыць булён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашпігава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Начыніць што‑н. салам, часнаком, моркваю і пад., запіхваючы кавалачкі іх у надрэзы. Прашпігаваць свініну моркваю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

булён

(фр. bouillon)

1) бульбяны суп, засквараны салам з цыбуляй;

2) нічым не запраўлены мясны адвар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прысква́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыскварыць.

2. у знач. прым. Запраўлены сквараным салам. Булёнчык прысквараны... І бабы ядуць і мужчыны. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БА́БКА,

традыцыйная беларуская нар. страва. Драную бульбу заскварваюць салам, мясам з цыбуляю і інш. спецыямі і запякаюць. Гатовую бабку падаюць з малаком або смятанай. Вядома ўсюды ў наш час.

т. 2, с. 182

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

булён, ‑у, м.

1. Нічым не запраўлены мясны адвар. [Гаспадыня:] — Вы будзеце есці курыны булён? Гартны.

2. Бульбяны суп, засквараны салам. Дзед Лукаш чысціў бульбу — збіраўся варыць булён. Якімовіч.

[Фр. bouillon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзерва́ж

(фр. réservage)

спосаб двухкаляровай афарбоўкі керамічных вырабаў паліваннем іх каляровым ангобам па малюнку, які папярэдне нанесены салам або маслам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ляме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; ж.

Абл. Рэдкая каша з мукі з маслам ці салам. Кармілі звычайнай лямешкай, што складалася толькі з вады і мукі, без усялякай прыправы. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уса́ливаться​I несов.

1. (к уса́литься) прост. зашмальцо́ўвацца;

2. страд. ма́зацца (зма́звацца) са́лам; см. уса́ливать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)