graba

ж. разм. рука; лапа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arm in arm (with)

рука́ ў руку́, пад ру́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фо́рхенд

(англ. forehand, ад fore = наперад + hand = рука)

удар у тэнісе, калі правая рука, якая трымае ракетку, звернута закрытай далонню ўперад.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мыць несов. мыть; (лицо, шею, руки — ещё) умыва́ть; (бельё и т.п. — ещё) стира́ть;

◊ рука́ руку́ мы́е — погов. рука́ ру́ку мо́ет;

м. языка́мі — перемыва́ть ко́сточки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набале́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; зак.

1. Стаць вельмі балючым ад працяглага болю.

Рука набалела.

2. перан. Змучыцца ад доўгіх пакут.

Душа набалела.

3. Накапіцца, сабрацца (пра што-н. цяжкае, пакутлівае).

Усе гаварылі пра тое, што набалела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дахо́дзіць, ‑ходжу, ‑ходзіш, ‑ходзіць.

Незак. да дайсці.

•••

Рукі не даходзяць гл. рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́чка​I (уменьш. к рука́) ру́чка, -кі ж.;

ру́чка ребёнка ру́чка дзіця́ці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухпа́льцы, ‑ая, ‑ае.

Толькі з двума пальцамі (па руцэ, назе, лапе). Двухпальцая рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разьбяра, разьбяроў. Разьбярская рука. Разьбярскае майстэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

right-hand man [ˌraɪthændˈmæn] n. незаме́нны памо́чнік;

He’s my right-hand man. Ён мая правая рука.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)