разбалабо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Разнесці (чуткі, пагалоскі і пад.); раззваніць, разбалбатаць. Убачыць хто ў .. [Ігната Апанасавіча] ў руках два вядры трускалак, а разбалабоніць на ўвесь свет ліха ведае што. Усё падлічыць, усё ўзважыць языкастая Будрычыха! Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zusmmenstauchen

vt

1) збіва́ць, спрасо́ўваць

2) сшыва́ць

3) разм. вы́рабіць пад арэ́х, разне́сці ўшчэнт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zrąbać

зак.

1. ссячы;

2. разм. разнесці; разграміць;

zrąbać bombami — разбамбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ру́брыка, ‑і, ДМ ‑рыцы; ж.

1. Загаловак раздзела ў газеце, часопісе і пад. [Лясніцкі:] — Пачнём справу з экстранага выпуску газеты. Дадзім пад рубрыкай «Не верце фашысцкай правакацыі!..» Шамякін.

2. Раздзел, падраздзяленне чаго‑н.; графа. Разнесці лічбы па рубрыках.

[Ад лац. ruber — чырвоны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разне́сены

1. в разн. знач. разнесённый;

2. распространённый, разнесённый; разглашённый;

3. разнесённый, разби́тый;

1-3 см. разне́сці1, 2, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вісклі́вы, ‑ая, ‑ае.

Пранізлівы, з віскам. Вісклівы крык. □ [У Якава] у вушах — вісклівы Наташын смех, а ў душы — сумны голас Марыі Адамаўны. Кулакоўскі. // Які часта вішчыць. Клопатаў хапала ўсім: паспрабуй нанасіць вёдрамі вады, нарабіць і разнесці корм гэтым неспакойным, вісклівым жывёлінам... Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozsadzić

зак.

1. рассадзіць;

rozsadzić gości — рассадзіць гасцей;

2. узарваць; разарваць; разнесці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ру́брыка ж. Rubrk f -, -en, Splte f -, -n;

разне́сці па ру́брыках rubrizeren vt;

пад ру́брыкай in der Rubrk

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ру́брыка

(лац. rubrica, ад ruber = чырвоны)

1) загаловак раздзела ў газеце, часопісе і інш.;

2) раздзел тэксту, падраздзяленне (напр. разнесці лічбы па рубрыках).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

разарва́ць, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак.

1. каго-што. Рэзкім рухам раздзяліць на часткі, парушыць цэласць чаго-н.; разадраць.

Р. ліст паперы.

Р. сукенку.

2. што. Узарваць знутры, разнесці на часткі, асколкі.

Трубы разарвала (безас.).

3. перан., што. Спыніць, парваць (адносіны, сувязь і пад.).

Р. дыпламатычныя зносіны.

Р. сувязі з сябрамі.

|| незак. разрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разры́ў, -ры́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)