радыёфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

Абсталяваць (абсталёўваць) што-н. устаноўкамі для прыёму і перадачы па радыё.

|| наз. радыёфіка́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рады́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па перадачы і прыёме паведамленняў па радыё.

|| ж. рады́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёінфарма́цыя, ‑і, ж.

Інфармацыя, якая перадаецца па радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

radio

radi|o

н. радыё;

słuchać ~a — слухаць радыё;

w ~o (~u) — па радыё;

przez ~o — па радыё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wireless [ˈwaɪələs] n. dated ра́дыё;

a broadcast by wireless перада́ча па ра́дыё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ды́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік радыё або тэлебачання, які чытае тэкст перад мікрафонам.

|| ж. ды́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. ды́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыёканцэ́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Канцэрт, які перадаецца па радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпарта́ж, -у, мн. -ы, -аў, м.

Паведамленне пра мясцовыя падзеі, пра падзеі дня, інфармацыя (па радыё, тэлебачанні, у друку).

Р. з выставачнай залы.

Р. з месца здарэння.

|| прым. рэпарта́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

журналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прафесіянальны літаратурны работнік газет, часопісаў, радыё, тэлебачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэлекірава́нне, ‑я, н.

Кіраванне на адлегласці якімі‑н. аб’ектамі, устаноўкамі па радыё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)