унармава́ны прич., прил. нормиро́ванный;

у. рабо́чы дзень — нормиро́ванный рабо́чий день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клуб​I клуб, род. клу́ба м.;

рабо́чий клуб рабо́чы клуб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каро́бачнік м.

1. (рабочий, делающий коробки) коро́бочник;

2. уст., см. карабе́йнік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валко́вы

1. тех. валко́вый;

2. сущ. (рабочий в текстильной промышленности) ска́лочник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабселька́р м. (рабочы і сельскі карэспандэнт) рабселько́р (рабо́чий и се́льский корреспонде́нт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пи́льщик

1. (рабочий) пі́льшчык, -ка м.;

2. зоол., см. пили́льщик​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

точи́льщик

1. (рабочий) тачы́льшчык, -ка м.;

2. (жук) тачы́льшчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рабо́чы ’працоўны’, ’работнік’ (ТСБМ), ’прыстасаваны да пэўнага віду работы’, ’працалюбівы’: рабочы конь (Касп., Стан.; паст., вільн., Сл. ПЗБ), ’работнік’ (брасл., Сл. ПЗБ). Дзеепрыметнік ад рабіць (гл.), параўн. кароткую форму рабо́ч ’працалюбівы’: рабоч, да не багат (Сержп. Казкі); субстантывацыя адбылася, хутчэй за ўсё, пад уплывам рус. рабочий ’прадстаўнік рабочага класа; наёмны рабочы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сезо́нны в разн. знач. сезо́нный;

с. рабо́чы — сезо́нный рабо́чий;

с. біле́т — сезо́нный биле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обобществля́ть несов. аграма́джваць; абагу́льваць;

обобществля́ть произво́дство аграма́джваць вытво́рчасць;

обобществля́ть рабо́чий скот абагу́льваць рабо́чую жывёлу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)