disqualify

[dɪsˈkwɑ:lɪfaɪ]

-fied, -fying, v.t.

прызнава́ць непрыда́тным, дыскваліфікава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

negate

[nɪˈgeɪt]

v.

пярэ́чыць; прызнава́ць нява́жным; касава́ць, анулява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plead [pli:d] v.

1. (with) прасі́ць, малі́ць;

They were pleading with him to stop. Яны малілі яго спыніцца.

2. прыво́дзіць у апраўда́нне, спасыла́цца;

plead guilty/not guilty прызнава́ць/не прызнава́ць сябе́ вінава́тым

3. прадстаўля́ць або́ абараня́ць (чые-н.) інтарэ́сы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áberkennen

* vt юрыд.

1) адмаўля́ць, не прызнава́ць

2) пазбаўля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zapoznawać

незак.

1. знаёміць (з кім/чым);

2. прызнаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

profess [prəˈfes] v. fml

1. адкры́та прызнава́ць; заяўля́ць;

profess too much абяца́ць ве́льмі мно́га

2. прытвара́цца, прыкі́двацца

3. спавяда́ць (веру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бракава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., каго-што.

1. Прызнаваць што-н. недабраякасным, заганным.

Б. тавар.

2. безас. Быць у недастатковай колькасці; не хапаць.

Бракуе ведаў.

|| зак. забракава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны (да 1 знач.).

|| наз. бракава́нне, -я, н. (да 1 знач.) і брако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач.).

|| прым. брако́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Станавіцца ў строй па прамой лініі.

Р. ў страі.

2. на каго-што і па кім-чым. Імкнуцца быць падобным да каго-, чаго-н.

Р. на лепшых вучняў.

3. з кім-чым. Параўноўваючы сябе з кім-н., прызнаваць роўным.

З ім ніхто не можа р.

|| наз. раўне́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

repudiate [rɪˈpju:dieɪt] v. fml

1. адрака́цца, вырака́цца;

repudiate one’s former friends адрака́цца ад (сваі́х) стары́х сябро́ў

2. не прыма́ць, не прызнава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ánerkennen

* vt аддз. i неаддз. (part II ánerkannt, inf ánzuerkennen)

1) прызнава́ць

die Dokuménte ~ — прызнава́ць дакуме́нты сапра́ўднымі

2) паважа́ць, шанава́ць

állgemein ánerkannt — агульнапрызна́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)