стра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які вядзе да страты, прыносіць страту. Стратны продаж. Стратная капальня.

•••

Стратная цана (спец.) гл. цана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́стаўка, -і, ДМ -таўцы, мн. -і, -тавак, ж.

Сукупнасць прадметаў, размешчаных дзе-н. для агляду, а таксама месца, дзе яны сабраны.

Сельскагаспадарчая в.

В. карцін.

В.-продаж (з прадажай экспанатаў).

|| прым. вы́ставачны, -ая, -ае.

Выставачная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскі́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Папярэдні накід да карціны, малюнка ці іх асобных частак.

Продаж эскізаў.

Накідаць э. сукенкі.

2. План, накід літаратурнага ці музычнага твора і інш.

|| прым. эскі́зны, -ая, -ае.

Э. праект будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verkáuf

m -(e)s, -Verkäufe про́даж, збыт

zum ~ gelángen — паступі́ць у про́даж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўкцыён, ‑у, м.

Публічны продаж, пры якім рэч набываецца тым, хто дае за яе найбольшую суму; таргі. Прадаць з аўкцыёну.

[Лац. auctio (auctionis) — павелічэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wares

вы́рабы, тава́р на про́даж

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кірма́ш, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Вялікі продаж тавараў, які праводзіцца ў пэўную пару года ў вызначаным месцы і часта звязаны з выстаўкай.

Вясенні Лейпцыгскі к.

2. перан. Шумнае, ажыўленае зборышча людзей (разм.).

|| прым. кірмашо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сімані́я, ‑і, ж.

Гіст. Продаж і купля царкоўных пасад, распаўсюджаныя ў сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе. // Пра несумленнае набыццё царкоўнай пасады.

[Ад імя біблейскага вешчуна Сімона.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Малача́р, молоча́р ’малакавоз’ (ТС). Калька з польск. mleczar ’тс’, mleczarek ’хлопец, які развозіць малако на продаж’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bootlegging [ˈbu:tlegɪŋ] n.

1. забаро́нены ўвоз і про́даж спіртны́х напо́яў

2. вы́раб самаго́нкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)