избира́тельный
1. вы́барчы;
всео́бщее избира́тельное пра́во усеагу́льнае вы́барчае пра́ва;
избира́тельный о́круг вы́барчая акру́га;
избира́тельный уча́сток вы́барчы ўча́стак;
2. спец. выбіра́льны;
избира́тельные сво́йства све́та выбіра́льныя ўласці́васці святла́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́бар, -ру м., в разн. знач. вы́бор;
пра́ва ~ру — пра́во вы́бора;
на в. — на вы́бор;
вялі́кі в. тава́раў — большо́й вы́бор това́ров;
адо́брыць чый-не́будзь в. — одо́брить че́й-л. вы́бор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасі́ўны в разн. знач. пасси́вный;
п. чалаве́к — пасси́вный челове́к;
ігра́ць ~ную ро́лю — игра́ть пасси́вную роль;
п. бала́нс — пасси́вный бала́нс;
~ная канстру́кцыя — грам. пасси́вная констру́кция;
~нае вы́барчае пра́ва — пасси́вное избира́тельное пра́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэ́чавы
1. вещево́й;
р. мяшо́к — вещево́й мешо́к;
~вае забеспячэ́нне — вещево́е дово́льствие;
2. ве́щный;
~вая мета́фара — лит. ве́щная мета́фора;
3. веще́ственный;
○ р. до́каз — юр. веще́ственное доказа́тельство;
~вае пра́ва — юр. ве́щное пра́во
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ула́снасць ж., в разн. знач. со́бственность; (об имуществе, доходе — ещё) достоя́ние ср.;
дзяржа́ўная ўла́снасць — госуда́рственная со́бственность;
набы́ць ва ўла́снасць — приобрести́ в со́бственность;
пра́ва ўла́снасці — пра́во со́бственности;
грама́дская ўла́снасць — обще́ственное достоя́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ЛАНГАБА́РДЫ
(ням. Langobarden літар. доўгабародыя),
адно з плямён стараж. германцаў. У 1 ст. н. э. жылі на левым беразе Эльбы, у 4—5 ст. — у бас. сярэдняга Дуная. У 568 пад націскам авараў на чале вял. саюза плямён (саксы, сарматы, свевы, балгары і інш.) мігрыравалі ў Паўн. Італію. Заваявалі Ламбардыю (атрымала гэту назву ад Л.) і Таскану, дзе стварылі сваё каралеўства, пазней — Спалета і Беневента, якія сталі самаст. герцагствамі. У 6—8 ст. асн. масу Л. складалі вольныя абшчыннікі, развіваліся рамяство і гандаль; перанялі ад рымлян больш высокія агратэхн. прыёмы, пісьмо, афіц. мову (лацінскую). Далейшыя заваяванні Л. (захоп у 751 Равены, спроба захапіць Рым) скончыліся няўдачай. У 773—774 каралеўства Л. заваявана Карлам Вялікім.
Літ.:
Шервуд Е.А. Законы лангобардов: Обычное право древнегерман. племени: (К раннему этногенезу итальянцев). М., 1992.
т. 9, с. 117
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
крепостно́йI ист.;
1. сущ. прыго́нны, -ннага м.;
2. прил. прыго́нны;
крепостно́й крестья́нин прыго́нны селяні́н;
крепостно́е пра́во прыго́ннае пра́ва; прыго́н, па́ншчына;
крепостно́е состоя́ние прыго́нны стан;
крепостно́й укла́д прыго́нны ўклад;
крепостно́й труд прыго́нная пра́ца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акты́ўны I в разн. знач. акти́вный;
~ная хімі́чная рэа́кцыя — акти́вная хими́ческая реа́кция;
○ ~нае вы́барчае пра́ва — акти́вное избира́тельное пра́во
акты́ўны II бух. акти́вный;
~ныя апера́цыі ба́нка — акти́вные опера́ции ба́нка;
а. раху́нак — акти́вный счёт;
а. бала́нс — акти́вный бала́нс
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́льзование
1. карыста́нне, -ння ср.;
места́ обще́ственного по́льзования ме́сцы грама́дскага карыста́ння;
2. (владение) карыста́нне, -ння ср., улада́нне, -ння ср.;
пра́во по́льзования пра́ва карыста́ння;
в о́бщем по́льзовании у агу́льным карыста́нні (улада́нні);
3. (лечение) уст. лячэ́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гражда́нский
1. грамадзя́нскі;
гражда́нское му́жество грамадзя́нская му́жнасць;
гражда́нская война́ грамадзя́нская вайна́;
гражда́нский долг грамадзя́нскі абавя́зак;
гражда́нский брак грамадзя́нскі шлюб;
гражда́нский ко́декс юр. Грамадзя́нскі ко́дэкс;
гражда́нское пра́во юр. грамадзя́нскае пра́ва;
2. (не военный) цыві́льны;
гражда́нская слу́жба цыві́льная слу́жба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)