pokrywa

ж.

1. покрыва;

śnieżna pokrywa — снежнае покрыва;

2. накрыўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

травасто́й, ‑ю, м.

Травяное покрыва лугоў, сенакосу, пашы. Высокі травастой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shroud​1 [ʃraʊd] n.

1. relig. са́ван, плашчані́ца;

the shroud of Turin Туры́нская плашчані́ца

2. по́крыва;

a shroud of snow сне́жнае по́крыва;

in a shroud of mystery аху́таны таямні́цаю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інтэгуме́нт

(лац. integumentum = покрыва)

знешняе покрыва цэнтральнай часткі (нуцэлуса) насеннага пачатка раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

збожжасто́й, ‑ю, м.

Расліннае покрыва збожжавых палёў да ўборкі. Густы збожжастой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

owłosienie

н. валасяное покрыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

narzuta

ж. посцілка; покрыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́ўна, ‑ы, ж.

1. Валасяное покрыва авечак.

2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і інш. Часаць воўну. □ На лаве стаяць тры прасніцы. Дзве з кудзеляю, а адна з воўнаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегавы́ Schnee-;

снегавое по́крыва метэар. Schnéedecke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

carpeting

[ˈkɑ:rpɪtɪŋ]

n.

1) матэрыя́л на дываны́

2) по́крыва n.

a carpeting of fresh snow — по́крыва сьве́жага сьне́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)