інтэгуме́нт

(лац. integumentum = покрыва)

знешняе покрыва цэнтральнай часткі (нуцэлуса) насеннага пачатка раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

owłosienie

н. валасяное покрыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

narzuta

ж. посцілка; покрыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́ўна, ‑ы, ж.

1. Валасяное покрыва авечак.

2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і інш. Часаць воўну. □ На лаве стаяць тры прасніцы. Дзве з кудзеляю, а адна з воўнаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегавы́ Schnee-;

снегавое по́крыва метэар Schnéedecke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

carpeting

[ˈkɑ:rpɪtɪŋ]

n.

1) матэрыя́л на дываны́

2) по́крыва n.

a carpeting of fresh snow — по́крыва сьве́жага сьне́гу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

covering

[ˈkʌvərɪŋ]

n.

по́крыва n., во́пратка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

całun, ~u

м.

1. саван;

2. пакрывала; покрыва;

całun nocy — покрыва ночы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ску́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. скура.

2. Невялікая вырабленая шкура жывёлы (для пашыву шапак, каўняроў і пад.).

3. Верхняе покрыва, абалонка пладоў.

С. памідора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́гель, -ю, м.

Род лішайніку ў выглядзе маленькіх шэрых кусцікаў, якія растуць у тундры і на тарфяных балотах, так званы аленевы мох.

|| прым. я́гельны, -ая, -ае.

Ягельнае покрыва.

Ягельная тундра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)