◎ Плаві́сты, плавэсты ’грузкі, зыбкі (пра балота)’ (пін., ЛД. 5), ’дрыгвяністы’ (ТС). Ад назоўніка плету ці прыметніка плаўкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прысаджваць — прысадзіць (у 1, 3 знач.).

2. Р мн. ‑дак. Дадатковыя матэрыялы, якія ўводзяцца ў плавільную печ у працэсе плаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spodenki

мн. штонікі; трусікі;

spodenki kąpielowe — плаўкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Пло́ўкі *пра сала, якое выдзяляе шмат тлушчу’ (чач., ЛА, 4). Да плсівіць 2, плаўкі 4 (гл.). Мену а > о Карскі (1, 98) тлумачыць лабіялізацыяй а пераду.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэкты́ты

(ад гр. tektos = плаўкі)

невялікія аплаўленыя кавалкі прыроднага шкла, якія, як мяркуюць, з’яўляюцца касмічным рэчывам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шы́хта

(ням. Schicht)

сумесь руды, металу, вугалю і інш., якую загружаюць у металургічную печ для плаўкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

cupola

[ˈkju:pələ]

n.

1) ку́пал -а m.

2) вагра́нка f. (печ для пла́ўкі чыгу́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Плы́ўка ’павольна, мякка’ (Сцяшк. МГ). Беларускае. Да аддзеяслоўнага прыметніка ⁺плыўкі з суф. ‑к‑ са значэннем ’схільны да дзеяння, названага ўтваральным дзеясловам’ (гл. плыць) — як грузкі, даўкі, мылкі, плаўкі і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ты́гель ‘пасудзіна з вогнетрывалага матэрыялу для плаўкі, варкі, нагрэву розных матэрыялаў’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ты́гель, ты́глік ‘гаршчок для плаўкі металаў’ (Ласт.), тыге́лік, тыде́лёк ‘тыгель (патэльня)’ (Сл. Брэсц.), тыгелёк ‘каструля’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. tygiel, tyglik, tygielek, tegiel, якія з с.-в.-ням. tigel, tëgel ‘гаршчок, слоік’ (Махэк₂, 663; Брукнер, 567), нова-в.-ням. Tiegel ‘нізкі гаршчок, патэльня’, апошняе ўзыходзіць да італ. старога teglia ‘патэльня’ < позналац. tēganum < ст.-грэч. τήγανον ‘тс’ (Фасмер, 4, 56; ЕСУМ, 5, 564; Арол, 4, 70).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трусы́ мн. (бялізна) Männerslip m -s, -s; (спартыўныя) Túrnhose f -, -n, Bóxer-Shorts [ʃɔ:rʦ] pl; (плаўкі) Bádehose f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)