фа́йны

(польск. fajny, ад ням. fein = першага сорту, далікатны)

разм. добры, першасортны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

першагатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да першага гатунку. Першагатунковая мука. // Вельмі добры, высакаякасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

first-class​2 [ˌfɜ:stˈklɑ:s] adj. першакла́сны, высакая́касны;

first-class tickets біле́ты пе́ршага кла́са;

first-class work першакла́сная/выда́тная пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prima :

prima aprilis — першага красавіка; дзень дурня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

першаразра́дны, ‑ая, ‑ае.

Аднесены да першага разраду (па якой‑н. класіфікацыі). Першаразраднае атэлье. Першаразрадны рэстаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́ліх, ‑а, м.

Вялікая, звычайна высокая чарка. П’ю за першага сына Келіх поўны, як вока. Бялевіч.

[Ням. Kelch.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гетэро́зіс, ‑у, м.

Спец. Павышаная жыццяздольнасць і прадукцыйнасць першага пакалення гібрыдаў у параўнанні з бацькоўскімі формамі.

[Ад грэч. heteróiōsis — змена, пераўтварэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспепсі́я

(гр. dispepsia)

парушэнне нармальнай дзейнасці страўніка і кішэчніка ў дзяцей першага года жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сейсмаско́п, ‑а, м.

Прыбор, які адзначае час першага штуршка пры ваганнях зямной кары, а таксама яго напрамак.

[Ад грэч. seismós — ваганне, землетрасенне і skopéo — назіраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pa.

= італ. prima – вышэйшай якасці; першакласны, першага гатунку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)