przeszkoda

przeszkod|a

ж. перашкода, замінка;

stawiać ~y — рабіць (ствараць) перашкоды;

~a nie do przezwyciężenia — неадольная перашкода;

sztuczna ~a — штучная перашкода;

~a w odbiorze рад. перашкода ў прыёме;

bieg z ~ami спарт. бег з перашкодамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

interference [ˌɪntəˈfɪərəns] n. (in, with)

1. умяша́нне

2. перашко́да;

3. ling. інтэрферэ́нцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Перака́за ’перашкода, замінка, цяжкасць’ (Гарб., Нас.), перака́зіць ’сапсаваць; перашкодзіць’ (Нас.). Да ка́зіць ’псаваць, шкодзіць’ (гл.), магчыма, пад уплывам польск. przekaza ’перашкода’, przekazić ’перашкодзіць; перапыніць (пры размове)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АБСТРУ́КЦЫЯ

(ад лац. abstructio перашкода, забарона),

від пратэсту, метад барацьбы, дзеянні, учынкі асоб ці калектываў, накіраваныя на зрыў якога-небудзь мерапрыемства, прапановы. Найб. пашырана ў парламентах — доўгія прамовы, якія не маюць дачынення да справы.

т. 1, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

drag​1 [dræg] n. infml

1. ну́дная асо́ба, зану́да

2. то́рмаз (перан.); перашко́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

то́рмаз, -а і -у, мн. тармазы́, -о́ў, м.

1. -а. Прыстасаванне для спынення або запавольвання руху машыны, цягніка і пад.

Аўтаматычны т.

Заскрыпелі тармазы, і машына спынілася.

2. -у, перан. Перашкода ў развіцці чаго-н.

Т. у рабоце.

|| прым. тармазны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.) і то́рмазны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зава́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм.

1. Загана, недахоп. Гэта толькі мы адны патрапілі, Не хаваючы сваіх завад, Дыктаваць папраўкі геаграфіі І наноў гісторыю каваць. Лужанін.

2. Перашкода. Слабаму жывату і вада — завада. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прегра́да

1. (то, что преграждает путь) перагаро́дка, -кі ж., перашко́да, -ды ж.; (помеха) замі́нка, -кі ж.;

2. перен. перашко́да, -ды ж.;

3. анат. перапо́на, -ны ж.;

грудобрюшна́я прегра́да грудабрушна́я перапо́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stumbling block

перашко́да f., ка́мень спатыкне́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Растра́га ’перашкода’ (лях., Сл. ПЗБ). Ад страгнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)