таба́ка, -і, ДМ -ба́цы, ж.

1. Расцёртыя ў парашок лісты тытуню для нюхання.

2. Тое, што і тытунь (разм.).

Курыць табаку.

Пасынкаваць табаку.

|| прым. таба́чны, -ая, -ае.

Т. ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

powder​2 [ˈpaʊdə] v.

1. пу́дрыць;

powder oneself пу́дрыцца

2. ператвара́ць у парашо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сулема́, ‑ы, ж.

Ядавіты белы парашок хлорнай ртуці (ужываецца як сродак для дэзінфекцыі).

[Ад лац. sublimatum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размало́ць, -мялю́, -ме́леш, -ме́ле; -мялі́; -мо́латы; зак., што.

Расцерці на муку, парашок.

Р. зерне.

|| незак. размо́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. размо́л, -у, м. і размо́лванне, -я, н.

|| прым. размо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ксерафо́рм, ‑у, м.

Жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў прысыпках і мазях як антысептычны сродак.

[Ад грэч. xēros — сухі і лац. forma — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле; зак., што.

Расцерці на муку, парашок. Размалоць зерне. Размалоць кофе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кака́ва, нескл., ж.

1. Трапічнае дрэва, абястлушчаныя зярняты якога ідуць на прыгатаванне шакаладу.

2. Парашок з зярнят гэтага дрэва, які ўжыв. для прыгатавання напою, а таксама сам напой.

|| прым. кака́вавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ёдафо́рм, ‑у, м.

Прэпарат еду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнезі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магнезіту. Магнезітавы парашок. // Зроблены з магнезіту. Магнезітавая цэгла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pulverize

[ˈpʌlvəraɪz]

1.

v.t.

1) расьціра́ць, сьціра́ць на парашо́к; распыля́ць (ваду́, парашо́к)

2) разьбіва́ць ушчэ́нт (во́рага, усе́ надзе́і)

2.

v.i.

ператвара́цца ў парашо́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)