пальну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да паліць ​1 (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

polać

зак. паліць; абліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арасі́ць, арашу́, аро́сіш, аро́сіць; арашо́ны; зак., што.

1. Апырскаць кроплямі чаго-н., увільгатніць.

Дробны дождж арасіў глебу.

2. Шляхам правядзення каналаў абвадніць, паліць.

А. палі.

|| незак. араша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. арашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

féuern

vi

1) страля́ць, палі́ць

2) палі́ць (у печы)

3) разм. зво́льніць, вы́кінуць (на вуліцу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палі́цца², -лію́ся, -лье́шся, -лье́цца; -льёмся, -льяце́ся, -лію́цца і -лію́ся, -ліе́шся, -ліе́цца; -ліёмся, -ліяце́ся, -лію́цца; -ліўся, -ліла́ся, -ло́ся; -ліся; зак.

1. гл. паліць².

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць ліцца.

З гор паліліся ручаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карбюрыза́тар

(ад лац. carbo = вугаль + urare = паліць)

матэрыял, які служыць для цэментавання (узбагачэння вугляродам) паверхні вырабаў са сталі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

запали́ть​III сов. (начать палить, начать стрелять) пача́ць палі́ць, пача́ць страля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подма́слить сов.

1. (подмазать коровьим маслом) падма́заць ма́слам; (растительным) падма́заць але́ем; (полить коровьим маслом) палі́ць ма́слам; (растительным) палі́ць але́ем;

2. перен., разг., уст. (подкупить) падма́заць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Намазаць або паліць маслам што‑н. Кашу памаслі — у горле не стане. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недапалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак., што і чаго.

Апаліць не ў поўнай меры, не ў дастатковай ступені. Недапаліць кераміку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)