Intensitätsabfall

m -(e)s, -fälle падзе́нне [зніжэ́нне, памяншэ́нне] напру́жання

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gebrtenrückgang

m -(e)s, -gänge падзе́нне [спад] нараджа́льнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nchfragerückgang

m -(e)s камерц. падзе́нне [зніжэ́нне] по́пыту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абва́л, ‑у, м.

1. Падзенне часткі якой‑н. вялікай масы. Абвал шахты. Абвал сцяны.

2. Глыбы камення, зямлі або снежная лавіна, якія абрушыліся з гор. Вятры заміраюць у долах глыбокіх, Абвалы спыняюць патокі ў гарах. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ацу́пак ’абрубак, палена; маларослы таўсцячок, целяпень’ (Грыг.), ’таўсцячок’ (Нас.), ацопак ’цяльпук’ (Ян.), укр. оцупок, оцупалок ’абрубак, бервяно, палена’, рус. дан. оцупок ’абрубак, калода’, польск. ocupek ’невялікі кавалак дрэва або чаго іншага, тоўсты і плоскі або круглы; чалавек такой формы’ (з украінскай). Ад гукапераймальнага цуп або цоп, што перадаюць рэзкае падзенне або раптоўны ўдар; да семантыкі параўн. целяпе́нь ’круглы абрубак; непаваротлівы, няспрытны чалавек’ ад гукапераймальнага цялеп//цялёп, што адлюстроўвае падзенне, матлянне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ля́псус ’недарэчная, грубая памылка’ (ТСБМ). Новае запазычанне з польск. ці рус. моў, у якіх — з лац. lapsus ’паданне, падзенне’, ’памылка’, ’памылковы крок’ (Слаўскі, 4, 50; Лёхін, 413).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zusmmensturz

m -es, -stürze абва́л, падзе́нне, крах, крушэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nosedive [ˈnəʊzdaɪv] n.

1. пікі́раванне, піке́ (пра самалёт)

2. рэ́зкае падзе́нне/зніжэ́нне (цэн);

Prices took a nosedive. Цэны рэзка знізіліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэгрэ́сія

(лац. degressio)

1) спуск, падзенне;

2) прапарцыянальнае ападаткаванне са зніжэннем працэнтнай стаўкі для меншых даходаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пасі́раваць

(фр. passer = перадаваць)

падтрымліваць спартсмена, артыста пры выкананні акрабатычных, гімнастычных, цыркавых практыкаванняў, каб папярэдзіць падзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)