камуфле́т

(фр. camouflet)

1) падземны разрыў артылерыйскага снарада, міны, авіябомбы;

2) перан. нечаканая непрыемнасць, няўдача.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ По́ныр’ю ’ўніз галавой’ (Сцяшк. Сл.), панікнуць ’спатыкнуцца’ (Сл.). Рус. по́ныр ’падземны паток’, ’сыход патоку ў глыб зямлі’, штыром ’нырком’, макед. напор ’месца, дзе паток сыходзіць пад зямлю’. Ад по- і ныраць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tunnel

[ˈtʌnəl]

1.

n.

тунэ́ль -ю m., падзе́мны ход

2.

v.

будава́ць тунэ́ль; прабіва́ць, право́дзіць тунэ́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

loch, ~u

м.

1. падвал; склеп;

2. падзямелле, лёх, падземны ход

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пракапа́ць сов., в разн. знач. прокопа́ть, проры́ть;

п. падзе́мны ход — прокопа́ть (проры́ть) подзе́мный ход;

~паў уве́сь дзень — прокопа́л (проры́л) весь день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клаа́ка, ‑і, ДМ клаацы, ж.

1. Падземны канал для сцёку нечыстот у горадзе. // Памыйная яма.

2. перан. Пра забруджанае памяшканне, засмечанае месца. // Пра амаральнае, разбэшчанае асяроддзе.

3. Вывадная адтуліна, агульная для кішэчніка і мочапалавых органаў (у земнаводных, паўзуноў, птушак, некаторых рыб і аднапраходных млекакормячых).

[Лац. cloaca.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

subway

[ˈsʌbweɪ]

n.

1) падзе́мка f., мэтро́ indecl., мэтрапалітэ́н -у m

2) Brit. падзе́мны перахо́д, тунэ́ль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пракапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і -ко́паны; зак., што.

1. Зрабіць што-н., капаючы ў даўжыню, у глыбіню.

П. канаву.

2.

Капаючы, прайсці наскрозь.

П. падземны ход.

3. Правесці які-н. час капаючы.

Пракапаў увесь дзень.

|| незак. прако́пваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

|| наз. прако́пванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і прако́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіпаге́й

(гр. hypogeion = падземны)

падземныя збудаванні, галоўным чынам высечаныя ў скале, для калектыўных пахаванняў; адносяцца да эпохі неаліту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ні́кель

(ням. Nickel, ад шв. nickel = падземны дух, гном)

хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які вызначаецца пластычнасцю і коўкасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)