deliberately [dɪˈlɪbərətli] adv.

1. наўмы́сна, знаро́к

2. няспе́шна; паво́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ціхахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Пра таго, хто (або што) мае невялікую хуткасць, павольна рухаецца, перамяшчаецца.

Конь малады, але, відаць, ц.

Судна-ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мару́да, -ы, Д -у, Т -ам, М -дзе, м.; ДМ -дзе, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ру́д (разм.).

Чалавек, які вельмі павольна ўсё робіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

powolnie

павольна, марудна; паціху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

павальне́йшы (выш. ст ад павольна, павольны) lángsamer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смоўж, смаўжа́, мн. смаўжы́, смаўжо́ў, м.

Тое, што і слімак.

С. паўзе, пачанку вязе (прыказка — пра справу, якая ажыццяўляецца вельмі павольна і невядома, калі будзе скончана).

|| прым. смаўжо́вы, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lento

н. муз. лента, павольна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

патро́шку прысл

1. (павольна) lángsam

2. гл патроху

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

niesporo

марудна, павольна; з цяжкасцю; нялёгка;

praca idzie niesporo — праца ідзе няспорна (павольна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lárgo

adv муз. ве́льмі паво́льна, праця́гла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)