D​1 [di:] n. mus. но́та «рэ»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

E​1 [i:] n. mus. но́та «мі»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

F​1 [ef] n. mus. но́та «фа»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

G​1 [dʒi:] n. mus. но́та «соль»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

re​1 [reɪ] n. mus. но́та «рэ»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фальшы́вы, -ая, -ае.

1. Які мае ў сабе фальш, уводзіць у зман; несапраўдны, падроблены.

Фальшывая даведка.

2. Які не адпавядае сапраўднасці, ісціне; памылковы.

Фальшывая нота.

3. Прытворны, няшчыры, крывадушны.

Фальшывае спачуванне.

Фальшывыя людзі.

|| наз. фальшы́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sol

[sɑ:l]

соль (но́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Ну́ціць ’ціха спяваць’ (Сцяшк. Сл.; стаўб., Сл. бел. нар. фраз.). Запазычана з польск. nucić ’тс’ (ад nuta ’нота’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbálnote

[vεr-]

f -, -n дыпл. верба́льная но́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Víertelnote

f -, -n муз. чарцвяртна́я но́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)