Verbum

неразме́нны, -ая, -ае.

Які нельга размяняць, які не падлягае размену (пра грошы).

Неразменная манета.

|| наз. неразме́ннасць, -і, ж.

гэ́тулькі, прысл. і займ. указ. (разм.).

Столькі, так многа.

Вам нельга г. чытаць.

Г. людзей сышлося, як ніколі!

адмо́ўе, -я, н.

У граматыцы: слова, якое адмаўляе сэнс другога слова або фразы, напр.: «не», «ні», «няма», «нельга».

неабхо́дны, -ая, -ае.

1. Такі, без якога нельга абысціся; патрэбны.

Неабходныя рэчы.

Неабходныя інструменты.

2. Абавязковы, непазбежны.

Неабходныя меры.

нерукатво́рны, -ая, -ае (уст. і высок.).

Такі, якога нельга стварыць працай рук чалавека.

Н. помнік.

|| наз. нерукатво́рнасць, -і, ж.

нясце́рпны, -ая, -ае.

Такі, які цяжка, нельга цярпець, невыносны.

Нясцерпная спёка.

Нясцерпна (прысл.) баліць зуб.

|| наз. нясце́рпнасць, -і, ж.

несуцяша́льны, -ая, -ае.

Які не прыносіць суцяшэння; які цяжка або нельга суцешыць.

Несуцяшальныя словы.

Несуцяшальнае гора.

|| наз. несуцяша́льнасць, -і, ж.

разбалбата́ць, -балбачу́, -балбо́чаш, -балбо́ча; -балбачы́; -балбата́ны; зак., што (разм.).

Расказаць каму-н. тое, пра што нельга, не варта было гаварыць.