слі́зганка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Слізкае месца; коўзанка. Па дварэ яшчэ восень, лісце не ўсё пажоўкла, а Пятруська можа напісаць у сваім сшытку «Зіму». Захоча, дык і напіша. А напісаўшы, уявіць, што гэтае слова азначае снег, марозы і слізганку на вуліцы. Можна і намаляваць усё гэта. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго.

1. Кінуць у некалькі прыёмаў нейкую колькасць чаго-н.

Н. кучу камення.

2. Кідаючы, скласці ў якой-н. колькасці, напоўніць.

Н. кошык яблыкаў.

Н. пяць стагоў сена.

3. Скласці ў агульных рысах; хутка намеціць, напісаць, намаляваць што-н.

Н. план выступлення.

|| незак. накіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.) і накі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. на́кід, -у, М -дзе, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

1. Зрабіць копію якога‑н. малюнка, чарцяжа і пад. // Намаляваць з натуры. Змаляваць бярозу.

2. Пакрыць што‑н. скрозь малюнкамі і пад. Змаляваць увесь альбом. □ На сцяне, паміж вокнамі, вісела карта, уся змаляваная стрэлкамі і кружкамі. Шахавец.

3. Зрасходаваць на маляванне. Змаляваць аловак. Змаляваць усю фарбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́заць

1. beschmíeren vt; bestréichen* vt; (націраць) éinreiben*;

2. разм.:

нама́заць гу́бы sich (D) die Líppen schmínken;

3. разм. (неахайна напісаць, намаляваць) schmíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карці́на ж.

1. Bild n -es, -er; Gemälde n -s, -;

намалява́ць карці́ну перан. veránschaulichen vt, (lébhaft) schíldern vt;

2. (абставіны, стан) Bild n, állgeméine Láge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адлюстрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), што. Узнавіць, перадаць чый-н. вобраз на сваёй люстраной паверхні, адкінуць у адваротным напрамку светавыя промні.

Возера адлюстравала кроны пышных дрэў.

2. Перадаць у вобразах або паняццях аб’ектыўную рэальнасць.

3. Ахарактарызаваць, перадаць сутнасць, змест, унутраныя асаблівасці чаго-н.

Чалавек стараўся падабраць такія словы, якія б дакладна адлюстравалі яго душэўны стан.

4. Увасобіць у мастацкіх вобразах, паказаць, намаляваць.

А. жыццё народа ў рамане.

|| незак. адлюстро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адлюстрава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накі́даць

1. (колькасць чаго-н.) voll wérfen* vt; (in gróßer Ménge) hínwerfen* [hínschleudern];

2. (намаляваць, напісаць і г. д.) hínschmieren vt; hínschreiben* vt;

3. hínmalen vt; entwérfen* vt, skizzíeren vt (зрабіць накід)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

написа́ть сов. напіса́ць, мног. панапі́сваць; (на пишущей машинке) надрукава́ць; (красками) намалява́ць;

◊

на лбу напи́сано на лбе напі́сана;

на лице́ напи́сано на тва́ры напі́сана;

на роду́ напи́сано уст. на раду́ напі́сана;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. Быць натурай для фатографа або мастака. Сам Пік, як звар’яцелы, бегае па гораду па нейкіх справах: афармляе дакументы.., пазіруе фатографам і дае інтэрв’ю. Быкаў. [Ісак:] — Мне хочацца намаляваць вас. Можа вы згодзіцеся пазіраваць мне? Асіпенка.

2. Прымаць позу (у 2 знач.), рысавацца. Васіль і зайздросціў Шышкову за ўменне так добра, дакладна расказваць і ў думках дакараў за тое, што ён яўна крыху пазіруе. Шамякін. [Ала] крыху пазіруе, каб даць .. [Васілю Пятровічу] магчымасць паглядзець на сябе бяссільную. Карпаў.

[Фр. poser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

outline

[ˈaʊtlaɪn]

1.

n.

1) абры́с, ко́нтур -у m.

2) на́кід -у m.; ры́са

in outline —

а) ко́нтурны (пра малю́нак)

б) у агу́льных ры́сах

2.

v.

1) абмалёўваць, абво́дзіць лі́ніяй, ры́сай; намалява́ць ко́нтур

2) дава́ць бе́глы агля́д чаго́; апі́сваць у агу́льных абры́сах што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)