надзе́я, -і, мн. -і, -дзе́й, ж.

1. Чаканне чаго-н. добрага, упэўненасць у ажыццяўленні чаго-н.

Светлая н.

Страціць надзею.

2. Той, або тое, на каго, на што можна спадзявацца, апірацца.

Сын — уся мая н.

Падаваць надзеі — выяўляць якія-н. задаткі, праяўляць здольнасці да чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

unfulfilled [ˌʌnfʊlˈfɪld] adj. няздзе́йснены, нявы́кананы;

Our hopes remained unfulfilled. Нашы надзеі не здзейсніліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Good Hope, Cape of

[,keɪpəv,gʊdˈhoʊp]

мыс До́брай Надзе́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

надзе́я ж. наде́жда; ча́яние ср., упова́ние ср.;

глядзе́ць з надзе́яй — смотре́ть с наде́ждой;

падава́ць надзе́і — подава́ть наде́жды;

усклада́ць надзе́і — возлага́ть наде́жды;

це́шыць сябе́ надзе́яй — обольща́ть себя́ наде́ждой;

мець надзе́ю — име́ть наде́жду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

bereft [bɪˈreft] adj. fml пазба́ўлены; які́ страціў;

bereft of all hope пазба́ўлены ўся́кай надзе́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stillborn [ˌstɪlˈbɔ:n] adj.

1. мёртванаро́джаны

2. неажыццявімы;

stillborn hopes надзе́і, які́м ніко́лі не здзе́йсніцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

га́снуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; незак.

1. Пераставаць гарэць, свяціць; тухнуць.

Свечка гасне.

2. перан. Слабець, чахнуць, знікаць.

Чалавек гасне ўвачавідкі.

Надзеі г.

|| зак. зага́снуць, -ну, -неш, -не; зага́с, -сла, -ні; пага́снуць, -ну, -неш, -не; пага́с, -сла; -ні і зга́снуць, -ну, -неш, -не; згас, -сла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абяца́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. і незак., каго-што і з інф., каму.

1. Даць (даваць) якое-н. абяцанне.

Абяцалі прыняць на працу.

2. незак. Падаваць надзеі на што-н., выклікаць якія-н. спадзяванні.

Вечар абяцае быць цёплым.

|| зак. таксама паабяца́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны (да 1 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

многаабяца́ючы, ‑ая, ‑ае.

1. Які падае вялікія надзеі. Многаабяцаючы вучоны.

2. перан. У якім заключаецца намёк на што‑н., абяцанне чаго‑н. Многаабяцаючая назва кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́зыка

(польск. ryzyka, ад іт. risico)

дзеянні наўдачу, у надзеі на шчаслівы выпадак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)