ро́г

‘выраст у жывёлы; музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ро́г ро́гі
Р. ро́га раго́ў
ро́г
Д. ро́гу рага́м
В. ро́г ро́гі
Т. ро́гам рага́мі
М. ро́зе
рагу́		 рага́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сурма́

‘музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сурма́ су́рмы
сурмы́
Р. сурмы́ су́рмаў
Д. сурме́ су́рмам
В. сурму́ су́рмы
сурмы́
Т. сурмо́й
сурмо́ю		 су́рмамі
М. сурме́ су́рмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́льт

‘нізкі дзіцячы або жаночы голас; музычны інструмент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. а́льт альты́
Р. альта́ альто́ў
Д. альту́ альта́м
В. а́льт альты́
Т. альто́м альта́мі
М. альце́ альта́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

накцю́рн, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі музычны твор лірычнага характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тамта́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ударны музычны інструмент, разнавіднасць гонга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

musical​2 [ˈmju:zɪkl] adj.

1. музы́чны;

a musical instrument музы́чны інструме́нт

2. музыка́льны;

a musical ear музыка́льны слых

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bagpipes [ˈbægpaɪps] n. pl. валы́нка (музычны інструмент)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bassoon [bəˈsu:n] n. mus. фаго́т (музычны інструмент)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

string instrument [ˌstrɪŋˈɪnstrəmənt] n. стру́нны музы́чны інструме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канцэрці́на, нескл., н.

1. Музычны інструмент, які мае выгляд шасціграннага гармоніка.

Іграць на к.

2. Музычны твор тыпу канцэрта (у 2 знач.), які адрозніваецца ад апошняга меншай складанасцю і меншымі памерамі (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)