гадлі́вы, -ая, -ае.

Які не можа пераносіць гадкага; грэблівы.

Г. чалавек.

Г. жэст (поўны агіды, грэблівасці).

|| наз. гадлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

малакасо́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., пагард.).

Пра маладога чалавека, які не ведае жыцця, не можа яшчэ стала разважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

патэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Магчымасць, тое, што існуе ў скрытым выглядзе і можа праявіцца пры пэўных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плашч-пала́тка, плашч-пала́ткі, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Непрамакальная накідка, якая можа служыць і плашчом і палаткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неўгамо́нны, -ая, -ае.

1. Які не можа супакоіцца, вельмі рухавы.

Неўгамоннае дзіця.

2. Неспакойны, турботны.

Неўгамоннае жыццё.

|| наз. неўгамо́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заме́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Матэрыял, выраб і пад., які па якіх-н. уласцівасцях можа замяніць іншы.

З. каляровых металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спе́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Старанне зрабіць што-н. як мага хутчэй; паспешнасць.

Спешкі ў такой справе не можа быць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ста́ться сов., разг. ста́цца, зрабі́цца, зда́рыцца;

мо́жет ста́ться мо́жа быць;

с тебя́ (с него́) ста́нется ты (ён) (гэ́та) мо́жаш (мо́жа), ад цябе́ (яго́) мо́жна чака́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

небяспе́чны, -ая, -ае.

Які можа прычыняць няшчасце, зло, шкоду.

Небяспечнае становішча.

Н. крок.

Туды зараз небяспечна (прысл.) ехаць.

|| наз. небяспе́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мнагашлю́бнасць, -і, ж.

Форма афіцыйнага шлюбу, пры якой мужчына можа мець некалькі жонак, а жанчына — некалькі мужоў; палігамія.

|| прым. мнагашлю́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)