фі́зіка-механі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фі́зіка-механі́чны |
фі́зіка-механі́чная |
фі́зіка-механі́чнае |
фі́зіка-механі́чныя |
| Р. |
фі́зіка-механі́чнага |
фі́зіка-механі́чнай
фі́зіка-механі́чнае |
фі́зіка-механі́чнага |
фі́зіка-механі́чных |
| Д. |
фі́зіка-механі́чнаму |
фі́зіка-механі́чнай |
фі́зіка-механі́чнаму |
фі́зіка-механі́чным |
| В. |
фі́зіка-механі́чны (неадуш.)
фі́зіка-механі́чнага (адуш.) |
фі́зіка-механі́чную |
фі́зіка-механі́чнае |
фі́зіка-механі́чныя (неадуш.)
фі́зіка-механі́чных (адуш.) |
| Т. |
фі́зіка-механі́чным |
фі́зіка-механі́чнай
фі́зіка-механі́чнаю |
фі́зіка-механі́чным |
фі́зіка-механі́чнымі |
| М. |
фі́зіка-механі́чным |
фі́зіка-механі́чнай |
фі́зіка-механі́чным |
фі́зіка-механі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хі́міка-механі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хі́міка-механі́чны |
хі́міка-механі́чная |
хі́міка-механі́чнае |
хі́міка-механі́чныя |
| Р. |
хі́міка-механі́чнага |
хі́міка-механі́чнай
хі́міка-механі́чнае |
хі́міка-механі́чнага |
хі́міка-механі́чных |
| Д. |
хі́міка-механі́чнаму |
хі́міка-механі́чнай |
хі́міка-механі́чнаму |
хі́міка-механі́чным |
| В. |
хі́міка-механі́чны (неадуш.)
хі́міка-механі́чнага (адуш.) |
хі́міка-механі́чную |
хі́міка-механі́чнае |
хі́міка-механі́чныя (неадуш.)
хі́міка-механі́чных (адуш.) |
| Т. |
хі́міка-механі́чным |
хі́міка-механі́чнай
хі́міка-механі́чнаю |
хі́міка-механі́чным |
хі́міка-механі́чнымі |
| М. |
хі́міка-механі́чным |
хі́міка-механі́чнай |
хі́міка-механі́чным |
хі́міка-механі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эксперымента́льна-механі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эксперымента́льна-механі́чны |
эксперымента́льна-механі́чная |
эксперымента́льна-механі́чнае |
эксперымента́льна-механі́чныя |
| Р. |
эксперымента́льна-механі́чнага |
эксперымента́льна-механі́чнай
эксперымента́льна-механі́чнае |
эксперымента́льна-механі́чнага |
эксперымента́льна-механі́чных |
| Д. |
эксперымента́льна-механі́чнаму |
эксперымента́льна-механі́чнай |
эксперымента́льна-механі́чнаму |
эксперымента́льна-механі́чным |
| В. |
эксперымента́льна-механі́чны (неадуш.)
эксперымента́льна-механі́чнага (адуш.) |
эксперымента́льна-механі́чную |
эксперымента́льна-механі́чнае |
эксперымента́льна-механі́чныя (неадуш.)
эксперымента́льна-механі́чных (адуш.) |
| Т. |
эксперымента́льна-механі́чным |
эксперымента́льна-механі́чнай
эксперымента́льна-механі́чнаю |
эксперымента́льна-механі́чным |
эксперымента́льна-механі́чнымі |
| М. |
эксперымента́льна-механі́чным |
эксперымента́льна-механі́чнай |
эксперымента́льна-механі́чным |
эксперымента́льна-механі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ледэбуры́т
[ад ням. A. Ledebur = прозвішча ням. металурга (1837—1906)]
структурная састаўляючая жалезавугляродзістых сплаваў, механічная сумесь аўстэніту і цэментыту.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рамо́нтна-механі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рамо́нтна-механі́чны |
рамо́нтна-механі́чная |
рамо́нтна-механі́чнае |
рамо́нтна-механі́чныя |
| Р. |
рамо́нтна-механі́чнага |
рамо́нтна-механі́чнай
рамо́нтна-механі́чнае |
рамо́нтна-механі́чнага |
рамо́нтна-механі́чных |
| Д. |
рамо́нтна-механі́чнаму |
рамо́нтна-механі́чнай |
рамо́нтна-механі́чнаму |
рамо́нтна-механі́чным |
| В. |
рамо́нтна-механі́чны (неадуш.)
рамо́нтна-механі́чнага (адуш.) |
рамо́нтна-механі́чную |
рамо́нтна-механі́чнае |
рамо́нтна-механі́чныя (неадуш.)
рамо́нтна-механі́чных (адуш.) |
| Т. |
рамо́нтна-механі́чным |
рамо́нтна-механі́чнай
рамо́нтна-механі́чнаю |
рамо́нтна-механі́чным |
рамо́нтна-механі́чнымі |
| М. |
рамо́нтна-механі́чным |
рамо́нтна-механі́чнай |
рамо́нтна-механі́чным |
рамо́нтна-механі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
піла́, -ы́, мн. пілы і (з ліч. 2, 3, 4) пілы́, піл, ж.
1. Стальная зубчастая пласціна (або дыск) для разразання дрэва, металу і пад.
Ручная п. (інструмент у выглядзе такой пласціны з ручкай). Механічная п. (машына для пілавання). Цыркулярная п.
2. перан. Пра чалавека, які пілуе (у 2 знач.) каго-н. (разм., неадабр.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
піла́ ж.
1. пила́;
механі́чная п. — механи́ческая пила́;
цыркуля́рная п. — циркуля́рная пила́;
падо́ўжная п. — продо́льная пила́;
2. перен., разг. пила́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пила́
1. піла́, -лы́ ж.;
механи́ческая пила́ механі́чная піла́;
циркуля́рная пила́ цыркуля́рная піла́;
2. перен., прост. піла́, -лы́ ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Спец.
1. Сельскагаспадарчая машына для выцярушвання семені з галовак канюшыны, ільну і пад. Механічная цёрка. Цёрка-веялка.
2. Лапатка з ручкай, якая ўжываецца ў тынкаванні для разгладжвання тынку. Дзядзька Міхайла вінавата сутуліў плечы і ціха шоргаў цёркай па сцяне. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цяле́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
1. Спец. Ручная ці механічная павозка для перавозкі грузаў. Высокая чарнявая жанчына падкаціла цялежку да стала, пачала згружаць дэталі. Асіпенка.
2. Спец. Рухомая частка некаторых машын, тэхнічных канструкцый. Кранавыя цялежкі.
3. толькі мн. (цяле́жкі, ‑жак). У калёсах — пярэднія колы на восі з аглоблямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)