underhand [ˌʌndəˈhænd] adj. таямні́чы, тае́мны;

underhand methods закулі́сныя ме́тады

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анкало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае пухліны і метады іх лячэння.

[Ад грэч. onkis — уздутасць і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэўматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае рэўматызм і метады яго лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмаме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел сейсмалогіі, які распрацоўвае метады вымярэння ваганняў зямной кары.

[Ад грэч. seismós — ваганне, землетрасенне і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́тад, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Спосаб пазнання з’яў прыроды і грамадскага жыцця.

2. Прыём, сістэма прыёмаў у якой-н. галіне дзейнасці з мэтай пабудовы і абгрунтавання сістэмы ведаў.

Перадавыя метады вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

coercive [kəʊˈɜ:sɪv] adj. прымусо́вы;

coercive measures/methods ме́ры/ме́тады прыму́су

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кардыяло́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае сардэчныя хваробы і метады іх лячэння.

[Ад грэч. kardía — сэрца і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыніцазна́ўства, ‑а, н.

Дапаможная дысцыпліна, якая распрацоўвае метады вывучэння і выкарыстання гістарычных крыніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эўрысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да эўрыстыкі. Эўрыстычны прынцып. Эўрыстычныя метады навучання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

therapy [ˈθerəpi] n.

1. лячэ́нне, тэрапі́я

2. pl. therapies ме́тады лячэ́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)