seaweed

[ˈsi:wi:d]

n.

марскі́я во́дарасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sestreitkräfte

pl вае́нна-марскі́я сі́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ле́жбішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Месца на сушы, дзе ляжаць гуртамі некаторыя марскія жывёлы.

Л. марскіх коцікаў.

2. Месца, дзе ляжыць, хаваецца звер.

3. Лежыва.

|| прым. ле́жбішчны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ва́нтымарскія снасці’ (КТС). Праз. рус. ванты з галанд. want (Фасмер, 1, 272; Крукоўскі, Уплыў, 82; Рудніцкі, 1, 309).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

navy [ˈneɪvi] n. the Navy вае́нна-марскі́ флот; вае́нна-марскі́я сі́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

USN [ˌju:esˈen] (скар. ад United States Navy) вае́нна-марскі́я сі́лы ЗША

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сарга́сы, ‑аў; адз. няма.

Марскія бурыя водараслі, распаўсюджаныя ў цёплых частках Ціхага і Атлантычнага акіянаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малю́скі, ‑аў; адз. малюск, ‑а, м.

Беспазваночныя жывёліны, мяккае цела якіх пакрыта ракавінкамі. Марскія малюскі. Галаваногія малюскі.

[Ад лац. molluscus — мяккі, мяккацелы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вае́нна-марскі́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да вядзення вайны на моры. Ваенна-марскія сілы. Ваенна-марская база.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oceanic [ˌəʊʃiˈænɪk] adj. акія́нскі, акіяні́чны;

oceanic birds марскі́я пту́шкі;

an oceanic current акіяні́чная плынь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)