mother​1 [ˈmʌðə] n.

1. ма́ці, ма́ма;

an expectant mother цяжа́рная жанчы́на;

2. Mother eccl. ма́ці-ігу́мення

♦

a mother’s boy BrE ма́мчын сыно́к;

at your mother’s knee калі́ ты быў яшчэ́ ве́льмі малы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мама́ша разг.

1. ма́ма, -мы ж., мату́ля, -лі ж., маму́ся, -сі ж.;

2. (в обращении к посторонней) ма́ці нескл., ж., ма́тухна, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мерхацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Абл. Выгаладацца. [Алена Андрэю:] — Чаму ты не ясі? — Яшчэ не вымерхаўся. Чарнышэвіч. — Пачакай крыху, паспееш, вымерхалася вельмі; вось увойдуць у хату мама і будзем разам вячэраць. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да магіі. Магічныя заклінанні.

2. Незвычайны па сіле ўздзеяння; цудадзейны. Магічнае слова «мама» ў абодвух .. скаланула душу, у малое і ў старое. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Ласк. да мама.

2. у знач. выкл. Ужываецца для перадачы здзіўлення, спалоху. — Ах, мамачкі! Цьфу, цьфу, — зачырванелася збянтэжаная маладзіца. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prospective

[prəˈspektɪv]

adj.

1) праўдападо́бны, магчы́мы, меркава́ны, эвэнтуа́льны

a prospective client — магчы́мы кліе́нт

2) пры́шлы, бу́дучы

a prospective mother — бу́дучая ма́ма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сарва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сарваць ​1.

2. у знач. прым. Ахрыплы, сіпаты ад празмернага напружання (пра голас). Сарваным, асіплым голасам.. [дзяўчынка] крычала ўжо ледзь чутна: — Мама, мамачка! Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́жлівы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка паддаецца ўражанням, вельмі чулы. Уражлівае дзіця. □ Мама яшчэ пазаўчора сказала ім, старэйшым: — За вас я спакойна. За Віку баюся, яна такая ўражлівая. Не крыўдзіце яе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. варыць (у 1 знач.).

2. Ягады, фрукты, звараныя з цукрам, мёдам. Яблычнае варэнне. □ Мама тым часам зварыла варэнне і прынесла ў наш пакой, каб яно астыла. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падашука́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Крыху ашукацца, пралічыцца ў чым‑н. — Ты толькі, Міхась, не накідайся адразу на яду, — асцерагаў Міхася Пятрусь: — бо мама штораз будзе даваць смачнейшую страву. Я летась падашукаўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)