дэкліна́цыя

(лац. declinatio)

фіз. адхіленне магнітнай стрэлкі ад геаграфічнага мерыдыяна; магнітнае схіленне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

магнітаста́тыка

(ад магніта- + статыка)

раздзел фізікі, які вывучае магнітнае поле нерухомых магнітаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сімпто́м, ‑у, м.

1. Характэрнае праяўленне або знешняя прыкмета якой‑н. хваробы. Сімптомы захворвання.

2. Кніжн. Знешняя прыкмета чаго‑н. Сімптомы гаспадарчага крызісу. □ [Касманаўты:] «Чаму ўзарваліся рухавікі? Першыя сімптомы непаладак у іх з’явіліся, калі мы ледзь увайшлі ў магнітнае поле планеты». Шыцік.

[Ад грэч. symptōma — супадзенне, прыкмета.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магнітаме́трыя

(ад магніта- + -метрыя)

раздзел геафізікі, які вывучае магнітнае поле Зямлі і яго анамаліі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

nachylenie

н. нахіленне, нахіл;

nachylenie magnetyczne фіз. магнітнае нахіленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przesunięcie

н.

1. перасоўванне;

2. перамяшчэнне;

przesunięcie magnetyczne фіз. магнітнае зрушэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

магни́тный магні́тны;

магни́тное по́ле физ. магні́тнае по́ле;

магни́тный железня́к мин. магні́тны жалязня́к;

магни́тная бу́ря физ. магні́тная бу́ра;

магни́тная поду́шка авт. магні́тная паду́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склане́нне н.

1. грам. Deklinatión f -, -en;

2. астр. Deklinatión f -, -en, Ábweichung f -, -en;

магні́тнае склане́нне magnétische Deklinatión, Míssweisung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

салено́ід

(ад гр. solen = трубка + -оід)

драцяная спіраль, наматаная на стрыжань, вакол якой пры прапусканні электрычнага току ўтвараецца магнітнае поле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

attraction [əˈtrækʃn] n.

1. прыва́бнасць, прыцяга́льнасць (асабліва сексуальная)

2. славу́тасць, знакамі́тае ме́сца;

tourist attractions славу́тасці/выда́тныя мясці́ны, які́я прыва́бліваюць туры́стаў

3. ціка́вінка; заба́ва; эфе́ктны ну́мар прагра́мы

4. phys. прыцягне́нне, прыцяжэ́нне;

gravitational/magnetic attraction зямно́е/магні́тнае прыцяжэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)