мезадэ́рма, ‑ы, ж.

Спец. Сярэдні зародкавы лісток у мнагаклетачных жывёлін (акрамя губак і кішачнаполасцевых) і чалавека.

[Ад грэч. mésos — сярэдні, прамежкавы і dérma — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эктадэ́рма, ‑ы, ж.

Спец.

1. Знешні зародкавы лісток мнагаклетачных жывёлін.

2. Знадворны слой сценкі цела кішачнаполасцевых.

[Грэч. ektós — звонку, знадворку і dérma — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энтадэ́рма, ‑ы, ж.

Спец.

1. Унутраны зародкавы лісток мнагаклетачных жывёлін.

2. Унутраны слой сценкі цела кішачнаполасцевых.

[Ад грэч. entós — унутры і dérma — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

leaflet

[ˈli:flət]

n.

1) малы́ або́ малады́ лісто́к

2) улётка, лісто́ўка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Revolverblatt

[-vɔlvər-]

n -s, -er бульва́рная газе́та, бульва́рны лісто́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прапісны́ в разн. знач. прописно́й;

п. лісто́к — прописно́й листо́к;

~на́я і́сціна (мара́ль) — прописна́я и́стина (мора́ль)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́мятка ж Mérkblatt n -(e)s, -blätter (лісток); Táschenbuch n -(e)s, -bücher (кніжка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прапісны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прызначаны, служыць для прапіскі. Прапісны лісток.

2. Агульнавядомы, пазбаўлены арыгінальнасці. Прапісная мараль. Прапісная ісціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзедо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэзеды. Рэзедовы лісток. Рэзедовы пах. // Які здабываецца з кветак рэзеды. Рэзедовы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпарга́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Лісток паперы з запісамі, якім тайна карыстаецца нядобрасумленны навучэнец у час праверкі яго ведаў.

2. Паперка з тэкстам, загадзя падрыхтаваная для выступаючага.

Гаварыць па шпаргалцы.

|| прым. шпарга́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)